وام گیری ارز دیجیتال

وام گیری ارز دیجیتال فرصتی است تا دارندگان دارایی های دیجیتال، بدون نیاز به فروش رمزارزهای خود، به نقدینگی مورد نیاز دست یابند. این فرآیند اغلب با وثیقه گذاری دارایی های دیجیتال انجام می شود و به کاربران امکان می دهد تا از ارزش دارایی های خود استفاده کرده و سرمایه خود را حفظ کنند. این روش، راهکاری نوین برای دسترسی به نقدینگی در دنیای مالی غیرمتمرکز و متمرکز به شمار می رود. هدف این مقاله ارائه راهنمایی جامع و کاربردی برای شناخت عمیق تر سازوکارهای وام گیری ارز دیجیتال، انواع آن، مزایا و معایب، نحوه عملکرد پلتفرم ها و چگونگی دریافت وام است.

درک مبانی وام گیری ارز دیجیتال

دنیای ارزهای دیجیتال، تنها به خرید و فروش محدود نمی شود؛ بلکه فرصت های مالی گسترده تری را نیز فراهم می آورد. یکی از این فرصت ها، مفهوم «وام گیری ارز دیجیتال» است که به کاربران اجازه می دهد تا با استفاده از دارایی های دیجیتال خود، به نقدینگی دسترسی پیدا کنند. این سیستم، پلی میان نیاز به سرمایه و تمایل به حفظ دارایی های دیجیتال محسوب می شود.

وام گیری ارز دیجیتال چیست؟

وام گیری ارز دیجیتال به فرآیندی گفته می شود که در آن افراد یا نهادها، با وثیقه گذاری (Collateralizing) دارایی های دیجیتال خود (مانند بیت کوین، اتریوم یا استیبل کوین ها)، مبلغی را به صورت ارز فیات (پول رایج کشورها) یا سایر ارزهای دیجیتال قرض می گیرند. در این مدل، وام گیرنده، دارایی رمزارزی خود را به عنوان تضمین در یک پلتفرم وام دهی سپرده گذاری می کند و در ازای آن، مبلغی کمتر از ارزش وثیقه را به عنوان وام دریافت می کند. پس از بازپرداخت کامل وام و بهره آن، وثیقه به وام گیرنده بازگردانده می شود. این سازوکار، اصلی ترین تفاوت آن با «وام دهی» است که در آن افراد دارایی های خود را قرض می دهند تا سود دریافت کنند.

چرا وام ارز دیجیتال بگیریم؟ (مزایا و کاربردها)

وام گیری ارز دیجیتال مزایای متعددی دارد که آن را به گزینه ای جذاب برای بسیاری از سرمایه گذاران و کاربران تبدیل کرده است. این مزایا به نیازهای مختلفی پاسخ می دهند و امکانات جدیدی را در اختیار افراد قرار می دهند.

• حفظ دارایی های بلندمدت (Avoiding Selling Assets): یکی از مهم ترین دلایل برای وام گیری ارز دیجیتال این است که به شما امکان می دهد تا بدون فروش دارایی های دیجیتال خود (که ممکن است پتانسیل رشد بالایی داشته باشند)، به نقدینگی دست پیدا کنید. این امر برای سرمایه گذارانی که به آینده روشن رمزارزهای خود باور دارند، بسیار حیاتی است.
• دسترسی سریع به نقدینگی: فرآیند دریافت وام ارز دیجیتال معمولاً بسیار سریع تر و آسان تر از وام های سنتی بانکی است. اغلب می توان در عرض چند دقیقه تا چند ساعت، وام را دریافت کرد.
• استفاده از اهرم (Leverage) در معاملات: تریدرها می توانند با وام گرفتن ارز دیجیتال، سرمایه خود را افزایش داده و از آن برای باز کردن پوزیشن های بزرگتر در معاملات استفاده کنند که این امر می تواند سود بالقوه را افزایش دهد (البته با ریسک بالاتر).
• فرصت های آربیتراژ (Flash Loans): وام های آنی یا فلش لونز، نوع خاصی از وام های بدون وثیقه هستند که به کاربران امکان می دهند تا در یک تراکنش واحد، مبلغ زیادی ارز دیجیتال را قرض گرفته و بازپرداخت کنند. این وام ها اغلب برای بهره برداری از تفاوت قیمت ها در صرافی های مختلف (آربیتراژ) استفاده می شوند.
• کارایی مالیاتی (Tax Efficiency): در بسیاری از کشورها، فروش دارایی های دیجیتال مشمول مالیات بر سود سرمایه است. وام گرفتن با وثیقه ارز دیجیتال، به جای فروش آن ها، می تواند راهی برای به تأخیر انداختن یا اجتناب از پرداخت این مالیات باشد.
• عدم نیاز به اعتبارسنجی سنتی: برخلاف وام های بانکی که نیازمند بررسی دقیق سابقه اعتباری هستند، وام های ارز دیجیتال (به ویژه در پلتفرم های غیرمتمرکز) معمولاً نیازی به اعتبارسنجی سنتی ندارند. تنها وثیقه کافی است.

انواع وام ارز دیجیتال

وام های ارز دیجیتال در شکل های مختلفی ارائه می شوند که هر کدام ویژگی ها و کاربردهای خاص خود را دارند. شناخت این تفاوت ها به انتخاب بهترین گزینه برای نیازهای شما کمک می کند.

وام های با وثیقه (Collateralized Loans)

متداول ترین نوع وام ارز دیجیتال، وام های با وثیقه هستند. در این مدل، وام گیرنده باید دارایی های دیجیتال خود را به عنوان وثیقه در پلتفرم وام دهنده قرار دهد. ارزش وثیقه معمولاً بیشتر از مبلغ وام دریافتی است که به آن «وثیقه گذاری بیش از حد» (Over-collateralization) می گویند. این نسبت با نام «نسبت وام به ارزش» (LTV) شناخته می شود و نشان می دهد چه درصدی از ارزش وثیقه را می توانید به عنوان وام دریافت کنید (مثلاً اگر LTV 50% باشد، می توانید به ازای هر ۱۰۰۰ دلار وثیقه، ۵۰۰ دلار وام بگیرید). نرخ بهره وام و شرایط بازپرداخت نیز در قرارداد هوشمند (در دیفای) یا توافقنامه (در سیفای) مشخص می شود. مزیت اصلی این وام ها، امنیت بالاتر برای وام دهنده و در نتیجه نرخ بهره پایین تر برای وام گیرنده است. عیب آن هم ریسک لیکویید شدن (Liquiditation) وثیقه در صورت کاهش شدید قیمت آن در بازار است.

وام های بدون وثیقه (Uncollateralized Loans)

وام های بدون وثیقه، همانطور که از نامشان پیداست، نیازی به وثیقه گذاری دارایی ندارند. این نوع وام ها در دنیای ارز دیجیتال بسیار نادرتر و پرریسک تر هستند و عمدتاً به دو شکل اصلی ظاهر می شوند:

• Flash Loans (وام های آنی): این وام ها یک مفهوم منحصر به فرد در دیفای هستند. در یک فلش لون، شما می توانید مقدار زیادی ارز دیجیتال را بدون هیچ وثیقه ای قرض بگیرید، به شرطی که آن را در همان تراکنش (Block) بازپرداخت کنید. اگر بازپرداخت در همان تراکنش انجام نشود، کل تراکنش باطل می شود و انگار هیچ وامی گرفته نشده است. این وام ها بیشتر توسط توسعه دهندگان و معامله گران باتجربه برای فرصت های آربیتراژ پیچیده یا انجام مبادلات فوری استفاده می شوند.
• وام های اعتباری (Credit-based Loans): در برخی پلتفرم های متمرکز (CeFi) و یا پروتکل های نوظهور دیفای، ممکن است وام های کوچکی بر اساس سابقه اعتباری داخل اکوسیستم (مثلاً تاریخچه بازپرداخت وام های قبلی) یا داده های دیگر ارائه شود، اما این مدل هنوز در مراحل اولیه توسعه قرار دارد و حجم و شیوع کمی دارد.

وام های اعتباری (Crypto Line of Credit)

وام های اعتباری ارز دیجیتال شبیه به خطوط اعتباری سنتی هستند. در این مدل، شما وثیقه خود را سپرده گذاری می کنید، اما به جای دریافت یکجا مبلغ وام، یک خط اعتباری در اختیار شما قرار می گیرد. می توانید هر زمان که نیاز داشتید، تا سقف مشخصی از این خط اعتباری برداشت کنید و تنها بر اساس مبلغی که برداشت کرده اید، بهره بپردازید. این مدل انعطاف پذیری بیشتری را در مدیریت نقدینگی فراهم می کند، زیرا می توانید در صورت لزوم مبلغ را افزایش یا کاهش دهید و وثیقه اضافی خود را آزاد کنید.

تفاوت وام گیری ارز دیجیتال با وام های سنتی

اگرچه هر دو نوع وام به منظور تأمین نقدینگی استفاده می شوند، اما تفاوت های اساسی بین وام گیری ارز دیجیتال و وام های سنتی بانکی وجود دارد. این تفاوت ها، آن ها را برای اهداف و مخاطبان متفاوتی مناسب می سازد.

ویژگی	وام ارز دیجیتال	وام سنتی بانکی
اعتبارسنجی	معمولاً نیازی به اعتبارسنجی سنتی نیست؛ وثیقه رمزارزی کافی است.	ضروری است؛ بررسی سابقه اعتباری، درآمد، و ضمانت.
سرعت و سهولت	بسیار سریع و آسان؛ فرآیند کاملاً آنلاین و غالباً در لحظه.	طولانی و بروکراتیک؛ نیاز به کاغذبازی و زمان انتظار.
وثیقه	دارایی های دیجیتال (بیت کوین، اتریوم، استیبل کوین ها).	دارایی های فیزیکی (ملک، خودرو)، فیش حقوقی، ضامن.
تمرکززدایی	می تواند متمرکز (CeFi) یا غیرمتمرکز (DeFi) باشد.	کاملاً متمرکز؛ توسط نهادهای مالی سنتی (بانک ها) ارائه می شود.
ریسک ها	نوسانات شدید بازار، خطر لیکویید شدن وثیقه، ریسک قرارداد هوشمند و پلتفرم.	ثبات بیشتر، ریسک کمتر (اما ممکن است با تورم یا تغییر نرخ بهره همراه باشد).
کارمزد و بهره	نرخ بهره متغیر، گاهی بالا؛ کارمزدهای تراکنش بلاک چین.	نرخ بهره ثابت یا متغیر؛ کارمزدهای بانکی مشخص.

نحوه دریافت وام ارز دیجیتال (راهنمای گام به گام)

دریافت وام ارز دیجیتال، اگرچه به ظاهر پیچیده می آید، اما با درک مراحل و پلتفرم های موجود، می تواند فرآیندی ساده و کارآمد باشد. این بخش به شما کمک می کند تا با گام های عملی برای دریافت وام آشنا شوید.

انتخاب پلتفرم مناسب برای وام گیری

انتخاب پلتفرم صحیح، اولین و شاید مهم ترین گام در مسیر وام گیری ارز دیجیتال است. معیارهای زیر می توانند به شما در این انتخاب کمک کنند:

• امنیت پلتفرم و قراردادهای هوشمند: این مورد حیاتی ترین فاکتور است. پلتفرم باید سابقه امنیتی قوی داشته باشد و قراردادهای هوشمند آن به صورت منظم توسط شرکت های معتبر ممیزی (Audit) شده باشند. این امر از دارایی های شما در برابر حملات سایبری و باگ های نرم افزاری محافظت می کند.
• نسبت وام به ارزش (LTV) پیشنهادی: LTV نشان می دهد که حداکثر چه درصدی از ارزش وثیقه خود را می توانید به عنوان وام دریافت کنید. هرچه این نسبت بالاتر باشد، به نقدینگی بیشتری دسترسی خواهید داشت، اما ریسک لیکویید شدن نیز افزایش می یابد.
• نرخ بهره (APR) و کارمزدها: نرخ بهره سالانه (APR) و سایر کارمزدها (مانند کارمزد تراکنش یا کارمزد پلتفرم) را در پلتفرم های مختلف مقایسه کنید تا بهترین و اقتصادی ترین گزینه را بیابید. برخی پلتفرم ها نرخ ثابت و برخی دیگر نرخ متغیر دارند.
• تنوع ارزهای قابل وثیقه و ارزهای قابل دریافت به عنوان وام: پلتفرمی را انتخاب کنید که از رمزارزهای مورد نظر شما برای وثیقه گذاری و همچنین از استیبل کوین ها یا ارز فیات مورد نیازتان برای دریافت وام پشتیبانی کند.
• شرایط بازپرداخت و مدت زمان وام: به گزینه های بازپرداخت (ماهانه، فصلی، یکجا) و مدت زمان های مختلف وام (کوتاه مدت، بلندمدت) توجه کنید و آن را با نیازهای خود هماهنگ سازید.
• نقدینگی استخرهای وام دهی: پلتفرم های با نقدینگی بالا، اطمینان بیشتری برای دریافت وام با حجم دلخواه شما فراهم می کنند و مشکلات تأخیر در پرداخت وام را کاهش می دهند.
• شهرت و سابقه پلتفرم: تحقیق در مورد سابقه، جامعه کاربری و نظرات کاربران، می تواند به شما در انتخاب پلتفرمی معتبر و قابل اعتماد کمک کند.
• تجربه کاربری و رابط کاربری (UI/UX): یک رابط کاربری ساده و کاربرپسند، فرآیند وام گیری را برای شما راحت تر و لذت بخش تر می کند، خصوصاً اگر تازه وارد این حوزه شده اید.

مراحل کلی دریافت وام (با فرض وثیقه گذاری)

فرآیند دریافت وام ارز دیجیتال، به ویژه در پلتفرم های با وثیقه، معمولاً شامل گام های زیر است:

1. انتخاب پلتفرم (CeFi یا DeFi): بر اساس معیارهای فوق، یک پلتفرم متمرکز (CeFi) یا غیرمتمرکز (DeFi) را انتخاب کنید. CeFi ها معمولاً نیاز به احراز هویت دارند، در حالی که DeFi ها اغلب نیازی به آن ندارند.
2. ثبت نام و احراز هویت (در پلتفرم های CeFi): اگر پلتفرم انتخابی شما متمرکز است، باید مراحل ثبت نام و احراز هویت (KYC) را تکمیل کنید. این شامل ارائه اطلاعات شخصی و مدارک شناسایی می شود.
3. انتخاب نوع ارز دیجیتال برای وثیقه گذاری: تصمیم بگیرید که کدام یک از دارایی های دیجیتال خود (مثلاً بیت کوین یا اتریوم) را به عنوان وثیقه قرار دهید. پلتفرم های مختلف، ارزهای متفاوتی را پشتیبانی می کنند.
4. انتخاب ارز دیجیتال/استیبل کوین برای دریافت وام: مشخص کنید که مایلید وام را به چه شکلی دریافت کنید؛ مثلاً یک استیبل کوین مانند تتر (USDT) یا دای (DAI)، یا حتی یک ارز دیجیتال دیگر.
5. تعیین مبلغ وام و بررسی نسبت LTV و نرخ بهره: مبلغ مورد نظر برای وام را وارد کنید. پلتفرم به شما LTV فعلی و نرخ بهره را نمایش می دهد. همیشه سعی کنید LTV خود را در سطح امنی نگه دارید تا از خطر لیکویید شدن جلوگیری شود.
6. وثیقه گذاری دارایی ها: دارایی های دیجیتال انتخابی خود را به آدرس کیف پول یا قرارداد هوشمند پلتفرم واریز کنید. این مرحله دارایی شما را تا زمان بازپرداخت وام، قفل می کند.
7. دریافت وام: پس از تأیید وثیقه گذاری، مبلغ وام به کیف پول شما واریز می شود. این فرآیند معمولاً بسیار سریع انجام می پذیرد.
8. مدیریت وام (نظارت بر LTV و بازپرداخت): پس از دریافت وام، لازم است به طور مداوم ارزش وثیقه خود و نسبت LTV را رصد کنید. در صورت کاهش ارزش وثیقه، ممکن است نیاز به وثیقه گذاری بیشتر (فراخوان مارجین) یا بازپرداخت بخشی از وام داشته باشید.
9. بازپرداخت وام و بازیابی وثیقه: در پایان دوره وام، با بازپرداخت اصل و بهره وام، وثیقه شما آزاد شده و به کیف پولتان بازگردانده می شود.

ریسک ها و چالش های وام گیری ارز دیجیتال و مدیریت آن ها

هرچند وام گیری ارز دیجیتال مزایای چشمگیری دارد، اما با ریسک ها و چالش های خاص خود نیز همراه است. درک این خطرات و شناخت استراتژی های مدیریت آن ها، برای هر وام گیرنده ای ضروری است.

ریسک های اصلی وام گیری

شناخت دقیق این ریسک ها، اولین قدم برای محافظت از دارایی های شماست:

لیکویید شدن (Liquidation)

لیکویید شدن به معنای فروش اجباری وثیقه شما توسط پلتفرم وام دهنده است. این اتفاق زمانی رخ می دهد که ارزش دارایی دیجیتال وثیقه گذاری شده به دلیل نوسانات بازار به شدت کاهش یابد و نسبت LTV از یک آستانه مشخص (که توسط پلتفرم تعیین شده) فراتر رود. برای مثال، اگر LTV اولیه 70% باشد و پلتفرم حد لیکویید شدن را 85% تعیین کند، با کاهش ارزش وثیقه، اگر LTV به 85% برسد، پلتفرم به طور خودکار وثیقه شما را می فروشد تا وام بازپرداخت شود. این می تواند منجر به از دست دادن بخشی یا تمام دارایی های وثیقه گذاری شده شما شود.

نوسانات شدید بازار (Market Volatility)

بازار ارزهای دیجیتال به نوسانات شدید قیمتی معروف است. این نوسانات می توانند به سرعت ارزش وثیقه شما را کاهش دهند و شما را در معرض خطر لیکویید شدن قرار دهند. حتی اگر دارایی خود را به عنوان وثیقه نفروشید، کاهش ناگهانی قیمت آن می تواند منجر به از دست دادن آن شود.

ریسک های قرارداد هوشمند (Smart Contract Risks)

پلتفرم های دیفای بر پایه قراردادهای هوشمند عمل می کنند. این قراردادها کدهای برنامه نویسی هستند و مانند هر نرم افزار دیگری، ممکن است دارای باگ ها یا آسیب پذیری هایی باشند که هکرها بتوانند از آن ها سوءاستفاده کنند. در صورت بروز چنین مشکلاتی، دارایی های قفل شده در قرارداد هوشمند ممکن است به سرقت روند.

ریسک های پلتفرم (Platform Risks)

این ریسک ها بیشتر در پلتفرم های متمرکز (CeFi) مطرح هستند. هک شدن صرافی یا پلتفرم، ورشکستگی شرکت، یا مشکلات نقدینگی می تواند منجر به از دست رفتن دسترسی شما به دارایی های وثیقه گذاری شده یا حتی از بین رفتن آن ها شود. در پلتفرم های متمرکز، شما کنترل کامل کلیدهای خصوصی دارایی های خود را ندارید و به امانت دار (Custody) پلتفرم اعتماد می کنید.

ریسک های نظارتی (Regulatory Risks)

فضای قانون گذاری در حوزه ارزهای دیجیتال هنوز در حال توسعه است. تغییرات ناگهانی در قوانین و مقررات دولتی می تواند بر عملکرد پلتفرم های وام دهی، وضعیت قانونی دارایی های دیجیتال و حتی امکان بازپرداخت وام های شما تأثیر بگذارد.

نرخ بهره بالا و متغیر

نرخ بهره در پلتفرم های وام دهی ارز دیجیتال می تواند در برخی موارد بسیار بالا باشد، به ویژه در شرایط نوسانی بازار. همچنین، نرخ های بهره متغیر، پیش بینی هزینه نهایی وام را دشوار می کنند و می توانند هزینه کلی وام را به طور ناگهانی افزایش دهند.

استراتژی های مدیریت ریسک برای وام گیرندگان

برای کاهش خطرات ناشی از وام گیری ارز دیجیتال، اتخاذ استراتژی های مدیریت ریسک زیر توصیه می شود:

• نظارت مداوم بر ارزش وثیقه و نسبت LTV: همیشه ارزش دارایی وثیقه گذاری شده خود را پیگیری کنید. از ابزارها و هشدارهایی استفاده کنید که در صورت نزدیک شدن LTV به آستانه لیکویید شدن، به شما اطلاع دهند.
• وثیقه گذاری بیش از حد نیاز (Over-collateralization): به جای گرفتن حداکثر مبلغ وام ممکن، با وثیقه بیشتری وام بگیرید. این کار فضای امنی را در برابر نوسانات بازار ایجاد می کند و احتمال لیکویید شدن را کاهش می دهد.
• درک کامل شرایط و ضوابط پلتفرم: پیش از هر اقدامی، تمام شرایط و قوانین پلتفرم وام دهنده، از جمله نرخ بهره، کارمزدها، آستانه لیکویید شدن و نحوه بازپرداخت را به دقت مطالعه کنید.
• استفاده از پلتفرم های معتبر و مورد اعتماد: پلتفرم هایی را انتخاب کنید که سابقه طولانی، شهرت خوب و ممیزی های امنیتی معتبر داشته باشند. نظرات کاربران و میزان نقدینگی پلتفرم نیز می تواند نشانه ای از اعتبار آن باشد.
• تنظیم هشدارهای قیمتی: هشدارهایی را برای دارایی های وثیقه گذاری شده خود تنظیم کنید تا در صورت کاهش قابل توجه قیمت، به سرعت مطلع شوید و بتوانید واکنش نشان دهید (مانند افزودن وثیقه یا بازپرداخت وام).

معرفی پلتفرم های برتر برای وام گیری ارز دیجیتال

با توجه به تنوع پلتفرم های وام دهی ارز دیجیتال، انتخاب بهترین گزینه برای وام گیری ارز دیجیتال می تواند چالش برانگیز باشد. در این بخش، به معرفی برخی از پلتفرم های پیشرو در این حوزه، با تمرکز بر نیازهای وام گیرندگان می پردازیم.

پلتفرم های غیرمتمرکز (DeFi)

پلتفرم های دیفای، با تکیه بر قراردادهای هوشمند و بلاک چین، امکان وام گیری بدون واسطه را فراهم می کنند.

آوه (Aave)

آوه یکی از بزرگترین و محبوب ترین پروتکل های وام دهی و وام گیری در فضای دیفای است. این پلتفرم به وام گیرندگان امکان می دهد تا طیف وسیعی از ارزهای دیجیتال را وثیقه بگذارند و استیبل کوین ها یا سایر رمزارزها را وام بگیرند. آوه با ویژگی های نوآورانه ای مانند «Flash Loans» (وام های آنی) و نرخ بهره ثابت و متغیر، انعطاف پذیری زیادی را ارائه می دهد. تنوع بالای دارایی های قابل وثیقه و نقدینگی عمیق استخرهای آن، آوه را به گزینه ای جذاب برای وام گیرندگان تبدیل کرده است.

کامپاند (Compound)

کامپاند نیز یکی دیگر از پیشگامان دیفای است که بر پایه شبکه اتریوم ساخته شده و مدل وام دهی مبتنی بر استخر نقدینگی را ارائه می دهد. وام گیرندگان در کامپاند می توانند دارایی هایی مانند ETH, WBTC, COMP, UNI و LINK را وثیقه گذاشته و وام دریافت کنند. یکی از مزایای کامپاند برای وام گیرندگان، امکان کسب پاداش با توکن بومی COMP است که می تواند هزینه نهایی وام را کاهش دهد. نرخ بهره در کامپاند به صورت پویا و بر اساس عرضه و تقاضا تعیین می شود.

میکردائو (MakerDAO)

میکردائو، خالق استیبل کوین دای (DAI)، یکی دیگر از پروتکل های مهم دیفای است که بر روی وام گیری با وثیقه تمرکز دارد. هدف اصلی میکردائو، ارائه یک استیبل کوین غیرمتمرکز و مقاوم در برابر سانسور است که ارزش آن به دلار آمریکا پیوند خورده است. وام گیرندگان می توانند رمزارزهای مختلفی (مانند ETH) را وثیقه گذاشته و در ازای آن استیبل کوین DAI دریافت کنند. این پلتفرم برای کسانی که به دنبال دریافت و استفاده از یک استیبل کوین پایدار و غیرمتمرکز هستند، گزینه بسیار مناسبی است.

کرو فایننس (Curve Finance)

کرو فایننس در اصل یک صرافی غیرمتمرکز (DEX) است که به طور خاص برای مبادله استیبل کوین ها و توکن های رپد شده طراحی شده است. این پلتفرم به دلیل کارمزدهای بسیار پایین و لغزش (Slippage) کم در معاملات استیبل کوین ها، برای وام دهی و وام گیری استیبل کوین ها نیز بسیار محبوب است. وام گیرندگان می توانند از استخرهای نقدینگی کرو برای دریافت وام با وثیقه استیبل کوین ها بهره ببرند.

سایر پلتفرم های مطرح دیفای

علاوه بر موارد فوق، پلتفرم های دیگری مانند Venus (بر روی زنجیره هوشمند بایننس)، Solend (بر روی شبکه سولانا) و Liquity (با تمرکز بر وثیقه ETH و دریافت استیبل کوین LUSD) نیز خدمات وام دهی و وام گیری غیرمتمرکز را ارائه می دهند که هر کدام ویژگی ها و بازارهای خاص خود را دارند.

پلتفرم های متمرکز (CeFi) و ملاحظات کاربران ایرانی

پلتفرم های متمرکز (CeFi) نیز خدمات وام گیری ارز دیجیتال را ارائه می دهند، اما با رویکردی متفاوت از دیفای. در این پلتفرم ها، یک نهاد مرکزی (مانند یک صرافی بزرگ یا شرکت وام دهی) نقش واسطه را ایفا می کند و کنترل دارایی های شما را تا زمان بازپرداخت وام بر عهده دارد. از جمله نمونه های جهانی می توان به Binance Lending (بخش وام دهی صرافی بایننس) و Nexo اشاره کرد.

کاربران ایرانی برای استفاده از پلتفرم های متمرکز جهانی مانند بایننس و نکسو، با چالش های احراز هویت و مسدود شدن حساب مواجه هستند. بنابراین، انتخاب پلتفرم های غیرمتمرکز یا داخلی، گزینه های مناسب تری برای آن ها محسوب می شود.

متأسفانه، به دلیل تحریم های بین المللی، اکثر پلتفرم های CeFi جهانی خدمات خود را به کاربران ساکن ایران ارائه نمی دهند و حتی ممکن است حساب های کاربران ایرانی را مسدود کنند. این موضوع، دسترسی کاربران ایرانی به این پلتفرم ها را با محدودیت های جدی مواجه می سازد و آن ها را به سمت گزینه های جایگزین سوق می دهد.

وام گیری ارز دیجیتال در ایران (پلتفرم های داخلی)

با توجه به محدودیت های اشاره شده، برخی پلتفرم های داخلی در ایران نیز شروع به ارائه خدمات وام دهی و وام گیری ارز دیجیتال کرده اند. این پلتفرم ها با در نظر گرفتن شرایط کاربران ایرانی، راهکارهایی را برای دسترسی به نقدینگی ارائه می دهند.

کاریزما ایکس (CharismaX)

کاریزما ایکس یکی از پلتفرم های داخلی است که با رویکردی نوین، امکان وام گیری ارز دیجیتال را برای کاربران ایرانی فراهم کرده است. این پلتفرم به جای وثیقه گذاری مستقیم رمزارزها، امکان توثیق صندوق های سرمایه گذاری را فراهم می کند. این مدل به کاربران اجازه می دهد تا با وثیقه گذاری واحدهای صندوق های سرمایه گذاری (مانند صندوق های سرمایه گذاری در بورس یا توکن های مربوط به آن ها)، وام فوری دریافت کنند. مزایای این پلتفرم شامل عدم نیاز به اعتبارسنجی سنتی، سرعت بالا در دریافت وام، و امکان استفاده از دارایی های موجود در سبد سرمایه گذاری (مانند توکن های کارا، کهربا و اهرم) به عنوان وثیقه است. این رویکرد، راهکاری مناسب برای کاربران ایرانی است که به دنبال دسترسی به نقدینگی بدون فروش دارایی های خود و با دور زدن چالش های پلتفرم های بین المللی هستند.

نتیجه گیری

وام گیری ارز دیجیتال یک ابزار مالی قدرتمند و انعطاف پذیر است که به شما امکان می دهد تا بدون فروش دارایی های دیجیتال خود، به نقدینگی مورد نیاز دست یابید. این شیوه، در مقایسه با وام های سنتی بانکی، سرعت و سهولت بیشتری را ارائه می دهد و از نیاز به اعتبارسنجی های پیچیده بی نیاز است. با این حال، همانند هر سرمایه گذاری یا فعالیت مالی دیگری، درک کامل ریسک ها و چالش های آن از جمله نوسانات بازار، خطر لیکویید شدن و ریسک های پلتفرم و قراردادهای هوشمند، امری حیاتی است.

برای موفقیت در وام گیری ارز دیجیتال، تحقیق شخصی جامع (DYOR – Do Your Own Research) و انتخاب پلتفرم معتبر و مناسب، ضروری است. معیارهایی نظیر امنیت پلتفرم، نسبت وام به ارزش (LTV)، نرخ بهره، و پشتیبانی از دارایی های مورد نظر شما باید به دقت بررسی شوند. با توجه به محدودیت ها و تحریم های موجود برای کاربران ایرانی، پلتفرم های غیرمتمرکز و گزینه های داخلی می توانند راهکارهای مناسب تری برای دسترسی به این خدمات باشند.

آینده وام گیری غیرمتمرکز روشن به نظر می رسد و با پیشرفت های مداوم در فناوری بلاک چین و افزایش پذیرش ارزهای دیجیتال، شاهد نوآوری های بیشتری در این حوزه خواهیم بود. در نهایت، با آگاهی کامل و مدیریت ریسک هوشمندانه، وام گیری ارز دیجیتال می تواند به ابزاری ارزشمند برای اهداف مالی شما تبدیل شود.