معرفی غذاهای خیابانی برزیل

برزیل، سرزمینی با فرهنگ های متنوع و رنگارنگ، مقصدی بی نظیر برای تجربه طعم های جدید است و غذاهای خیابانی آن، گنجینه ای از مزه های اصیل و دلپذیر را به گردشگران و بومیان ارائه می دهند. از توپک های سوخاری ترد و خوشمزه گرفته تا دسرهای شیرین و لذیذ، هر گوشه از خیابان های این کشور می تواند شما را با یک تجربه آشپزی به یادماندنی آشنا کند.

آشپزی برزیلی، بازتابی از تاریخ پربار و ترکیب فرهنگ های بومی، آفریقایی و اروپایی است. این تنوع در غذاهای خیابانی برزیل به وضوح دیده می شود؛ جایی که هر لقمه داستانی برای گفتن دارد و هر طعمی، ریشه ای در سنت های کهن. این غذاها نه تنها شکم تان را سیر می کنند، بلکه شما را به قلب فرهنگ و زندگی روزمره مردم برزیل می برند. دسترسی آسان و قیمت مناسب این خوراکی ها، آن ها را به گزینه ای ایده آل برای هر مسافری تبدیل کرده که می خواهد با ذائقه محلی این کشور آشنا شود و از لذت خوردن غذا در فضای پرجنب وجوش خیابان ها بهره مند شود. در ادامه، به معرفی برجسته ترین و محبوب ترین غذاهای خیابانی برزیل می پردازیم که هر یک به تنهایی می توانند دلیلی برای سفر به این سرزمین پهناور باشند.

غذاهای خیابانی برزیل لذت خوردن توپک های سوخاری

در میان انبوهی از غذاهای خیابانی برزیل، دسته ای خاص از خوراکی ها وجود دارند که با بافت ترد و طلایی رنگ خود، هر رهگذری را به سمت خود می کشانند: توپک های سوخاری. این میان وعده های کوچک و دلربا، بخش جدایی ناپذیری از فرهنگ غذایی برزیل هستند و در هر شهر و محله ای یافت می شوند.

از کوشینیا گرفته تا بولینوس ده باکالهاو، این توپک های سوخاری با مواد اولیه مختلفی تهیه می شوند و هر کدام طعم و مزه منحصر به فرد خود را دارند. آن ها معمولاً در روغن فراوان سرخ می شوند تا یک پوسته بیرونی کاملاً ترد و یک مغز نرم و خوش طعم داشته باشند. این خوراکی ها نه تنها به عنوان یک میان وعده سریع و سیرکننده در طول روز مورد استفاده قرار می گیرند، بلکه در مهمانی ها و دورهمی های خانوادگی نیز جایگاه ویژه ای دارند.

عطر دلنشین آن ها که در خیابان ها می پیچد، اشتهای هر کسی را تحریک می کند. این توپک ها اغلب با سس های تند یا سالادهای تازه سرو می شوند و ترکیبی بی نظیر از طعم ها و بافت ها را ارائه می دهند. تجربه لذت خوردن این توپک های سوخاری در حین گشت وگذار در شهر، بخش مهمی از سفر به برزیل است و طعم آن برای مدت ها در ذهن شما باقی خواهد ماند. آن ها نمادی از سادگی و طعم اصیل آشپزی برزیلی هستند.

کوشینیا محبوب ترین غذای خیابانی برزیل

کوشینیا (Coxinha) بدون شک یکی از محبوب ترین و نمادین ترین غذاهای خیابانی در برزیل است. این توپک های سوخاری به شکل قطره اشک، با خمیری نرم از سیب زمینی یا آرد گندم تهیه می شوند و مغز آن ها با مرغ ریش ریش شده، پنیر کاتوپیری یا ترکیبی از هر دو پر می شود. سپس در آرد سوخاری غلتانده شده و تا زمانی که طلایی و ترد شوند، سرخ می گردند. کوشینیا یک میان وعده ایده آل برای هر ساعت از روز است و به راحتی در کافه ها، نانوایی ها و دستفروشان خیابانی در سراسر کشور یافت می شود.

داستان های زیادی درباره ریشه این غذا وجود دارد، اما یکی از معروف ترین آن ها به قرن نوزدهم و پسر شاهزاده خانم ایزابل برزیل بازمی گردد که فقط ران مرغ می خورده است. برای جایگزینی ارزان تر و در دسترس تر، آشپزها تصمیم گرفتند گوشت مرغ را ریش ریش کرده و به شکل ران مرغ درآورند و سرخ کنند. کوشینیا نه تنها به خاطر طعم بی نظیرش، بلکه به دلیل بافت خاص خود که از بیرون ترد و از داخل نرم و خامه ای است، شهرت دارد.

این غذا به قدری در فرهنگ غذایی برزیل ریشه دوانده که کمتر کسی را می توان یافت که حداقل یک بار طعم آن را نچشیده باشد. کوشینیا یک تجربه ضروری برای هر بازدیدکننده ای است که می خواهد با طعم های اصیل آشپزی برزیلی آشنا شود و در کنار مردم محلی از لذت خوردن یک میان وعده خوشمزه در خیابان های پرجنب وجوش این کشور لذت ببرد.

پائو ده کیجو

پائو ده کیجو (Pão de Queijo) یا همان نان پنیر یکی دیگر از بهترین غذاها و محبوب ترین میان وعده های برزیل است که در سراسر کشور طرفداران زیادی دارد. این نان های کوچک و گرد، بافتی منحصر به فرد دارند که از بیرون ترد و کمی سفت، و از داخل نرم و کشسان هستند. ماده اصلی تشکیل دهنده آن ها نشاسته تاپیوکا (پولویلئو) و پنیر است که به آن ها طعمی خاص و عطری دلپذیر می بخشد.

پائو ده کیجو معمولاً در وعده صبحانه یا به عنوان یک میان وعده در طول روز، اغلب همراه با قهوه، سرو می شود. ریشه این نان ها به ایالت میناس گرایس برمی گردد، جایی که بردگان از نشاسته تاپیوکا (که جایگزینی برای آرد گندم بود) و پنیرهای محلی برای تهیه این خوراکی استفاده می کردند. امروزه، پائو ده کیجو را می توان در هر نانوایی، کافه و حتی سوپرمارکتی در برزیل پیدا کرد.

این نان های پنیری به دلیل سادگی در تهیه و طعم دلنشینشان، به سرعت به یکی از نمادهای آشپزی برزیلی تبدیل شده اند. آن ها نه تنها برای بومیان، بلکه برای گردشگران نیز یک تجربه چشایی فوق العاده محسوب می شوند. لذت خوردن یک پائو ده کیجوی گرم و تازه در کنار یک فنجان قهوه برزیلی، تجربه ای است که هر بازدیدکننده ای باید آن را امتحان کند و بخشی از فرهنگ غذاهای خیابانی و روزمره این کشور را حس کند.

آکاراجه غذای گوشتی و پرادویه

آکاراجه (Acarajé) یکی از خاص ترین و پرادویهترین غذاهای خیابانی برزیل است که ریشه های عمیقی در فرهنگ آفریقایی-برزیلی، به ویژه در ایالت باهیا، دارد. این غذا از لوبیای چشم بلبلی له شده تهیه می شود که با پیاز و نمک ترکیب شده و سپس به شکل توپک های کوچک در روغن نخل (dendê oil) سرخ می گردند. پس از سرخ شدن، این توپک ها از وسط نصف می شوند و با مواد متنوعی پر می شوند که طعمی بی نظیر و تند به آن ها می بخشند.

مواد پرکننده معمولاً شامل واتاپا (Vatapá)، یک خمیر خامه ای غلیظ از میگو، شیر نارگیل و نان؛ کارورو (Caruru)، یک سس تند از بامیه و میگو؛ و سالاد تازه از گوجه فرنگی و پیاز است. برخی نسخه ها نیز شامل میگوی خشک و تند هستند که به طعم گوشتی و پرادویه آن عمق بیشتری می بخشند. آکاراجه نه تنها یک غذا، بلکه نمادی از هویت فرهنگی و مذهبی مردم باهیا است و اغلب توسط باهیاناها (زنان سنتی با لباس های سفید و رنگارنگ) در خیابان ها به فروش می رسد.

این غذای تند و معطر، تجربه ای متفاوت و جسورانه برای ذائقه هایی است که به دنبال طعم های قوی و هیجان انگیز هستند. لذت خوردن یک آکاراجه تازه و داغ در کنار خیابان های سالوادور، تجربه ای فراموش نشدنی از آشپزی برزیلی و فرهنگ غنی آن را به ارمغان می آورد. این غذا به دلیل ترکیب پیچیده ادویه ها و طعم هایش، واقعاً یکی از بهترین غذاها در میان خوراکی های خیابانی برزیل به شمار می رود.

پاستل

پاستل (Pastel) یکی دیگر از ارکان اصلی غذاهای خیابانی برزیل است که در بازارهای محلی و دستفروشان خیابانی به وفور یافت می شود. این خوراکی لذیذ، نوعی پیراشکی سرخ شده با خمیری نازک و ترد است که با مواد متنوعی پر می شود و سپس تا زمانی که طلایی و پف کرده شود، در روغن داغ سرخ می گردد. پاستل ها می توانند شور یا شیرین باشند و همین تنوع، آن ها را برای هر ذائقه ای جذاب می کند.

پرطرفدارترین مواد پرکننده برای پاستل های شور شامل گوشت چرخ کرده، پنیر (معمولاً پنیر موزارلا یا کاتوپیری)، مرغ ریش ریش شده، میگو و حتی قلب نخل است. پاستل های شیرین نیز معمولاً با موز و دارچین، شکلات یا گواوا (goiabada) پر می شوند. این غذا به دلیل سرعت آماده سازی و سهولت در خوردن، گزینه ای عالی برای یک وعده غذایی سریع در حین گشت وگذار در شهر است.

پاستل ها اغلب در بازارهای هفتگی (Feiras) به همراه آب نیشکر تازه (Caldo de Cana) سرو می شوند که ترکیبی کلاسیک و محبوب ترین در میان مردم برزیل است. بافت ترد بیرونی و مغز نرم و آبدار پاستل، آن را به تجربه ای بسیار عالی برای علاقه مندان به غذاهای سرخ شده تبدیل کرده است. لذت خوردن یک پاستل داغ و تازه در یک بازار شلوغ، شما را به قلب فرهنگ آشپزی برزیلی می برد و طعمی اصیل از این کشور را به شما هدیه می دهد.

امپادا پای مرغ برزیلی ها

امپادا (Empada) که در برزیل به آن امپادائو (Empadão) نیز گفته می شود، شباهت زیادی به پای های کوچک یا تارت های شور دارد و به نوعی می توان آن را پای مرغ برزیلی ها نامید. این خوراکی لذیذ با یک پوسته خمیری کره ای و ترد و یک مغز پر از مواد خوش طعم تهیه می شود. اگرچه امپادا در رستوران ها و کافه ها نیز یافت می شود، اما نسخه های کوچک و تک نفره آن به عنوان یکی از غذاهای خیابانی محبوب ترین، به سرعت طرفداران زیادی پیدا کرده اند.

رایج ترین نوع امپادا با مرغ ریش ریش شده پر می شود که با پیاز، سیر، گوجه فرنگی، زیتون و ذرت ترکیب شده و طعمی غنی و دلنشین به آن می بخشد. البته نسخه های دیگری با گوشت چرخ کرده، میگو، پنیر یا حتی سبزیجات نیز وجود دارد. خمیر امپادا معمولاً کمی شیرین است که تضاد دلپذیری با پرکننده شور ایجاد می کند و همین ویژگی آن را خاص می سازد. این غذا اغلب به عنوان یک میان وعده سیرکننده یا یک وعده غذایی سبک در طول روز مصرف می شود.

امپادا نه تنها به دلیل طعم بسیار عالی و مواد مغذی اش، بلکه به خاطر ظاهر جذاب و اندازه مناسبش برای حمل و خوردن در حرکت، مورد توجه قرار گرفته است. لذت خوردن این پای مرغ کوچک و خوشمزه، شما را با یکی از جنبه های دلپذیر آشپزی برزیلی آشنا می کند و تجربه ای گرم و خانگی را در دل خیابان های پرجنب وجوش این کشور به ارمغان می آورد.

کیبه غذای معروف برزیل با اصالت لبنانی

کیبه (Kibe) یکی از غذاهای خیابانی محبوب ترین در برزیل است که برخلاف بسیاری از خوراکی های دیگر، اصالت لبنانی دارد. این غذا توسط مهاجران خاورمیانه ای به برزیل آورده شد و به سرعت با ذائقه برزیلی ها سازگار و به یکی از ارکان آشپزی برزیلی تبدیل شد. کیبه معمولاً از مخلوطی از بلغور گندم (burghul) و گوشت چرخ کرده (معمولاً گوشت گاو یا گوسفند) تهیه می شود که با پیاز، نعناع، و ادویه های معطر مانند زیره و فلفل سیاه طعم دار می گردد.

کیبه را می توان به سه شکل اصلی یافت: سرخ شده، پخته شده یا خام. کیبه سرخ شده به شکل توپک های کوچک یا بیضی شکل در روغن فراوان سرخ می شود و یک پوسته ترد و مغز گوشتی و آبدار دارد. این نوع، رایج ترین شکل کیبه در میان دستفروشان خیابانی است و به عنوان یک میان وعده سریع و پرادویه مورد استفاده قرار می گیرد. کیبه پخته شده معمولاً در فر و به شکل قالب بزرگ تر تهیه می شود و کیبه خام (Kibe Cru) نیز شبیه به تارتار است که با روغن زیتون و نان پیتا سرو می گردد.

این غذا نشان دهنده تلفیق فرهنگی در برزیل است و طعم بسیار عالی آن، آن را به یکی از بهترین غذاها برای امتحان کردن در سفر به این کشور تبدیل کرده است. لذت خوردن کیبه، شما را به سفری از لبنان تا قلب برزیل می برد و تجربه ای متفاوت از طعم های خاورمیانه را در آمریکای جنوبی به شما هدیه می دهد.

بولینوس ده باکالهاو

بولینوس ده باکالهاو (Bolinhos de Bacalhau) یا توپک های ماهی کاد، یکی از محبوب ترین و بهترین غذاها در میان غذاهای خیابانی و میان وعده های برزیل است که ریشه ای پرتغالی دارد. این توپک های سوخاری کوچک و لذیذ، از ترکیب ماهی کاد نمک سود (باکالهاو) ریش ریش شده، سیب زمینی پخته و له شده، پیاز، سیر، جعفری تازه و تخم مرغ تهیه می شوند. مواد با هم مخلوط شده، به شکل توپک های کوچک درآمده و سپس در روغن داغ سرخ می شوند تا به رنگ طلایی و بافتی ترد برسند.

بولینوس ده باکالهاو به دلیل بافت منحصر به فرد خود که از بیرون کاملاً ترد و از داخل نرم و خامه ای است، بسیار مورد علاقه قرار می گیرد. طعم شور و دلنشین ماهی کاد در کنار عطر جعفری تازه، ترکیبی بسیار عالی و اشتهاآور را ایجاد می کند. این خوراکی اغلب به عنوان پیش غذا در رستوران ها و بارها سرو می شود، اما به دلیل سهولت در آماده سازی و حمل، در میان دستفروشان خیابانی نیز رواج زیادی دارد.

این توپک های ماهی نه تنها در مناطق ساحلی برزیل، بلکه در سراسر کشور طرفداران پروپاقرصی دارند. لذت خوردن بولینوس ده باکالهاو در کنار یک نوشیدنی خنک، تجربه ای اصیل از آشپزی برزیلی و میراث غذایی آن را به شما ارائه می دهد. این خوراکی نمادی از تلفیق فرهنگ ها و طعم های دریایی در دل زندگی شهری برزیل است.

چیپس کاساوا از بهترین غذاهای برزیل

چیپس کاساوا (Cassava Chips) که در برزیل با نام هایی مانند آییپیم فریتور (Aipim Frito) یا مانیوک فریتور (Mandioca Frita) نیز شناخته می شود، یکی از بهترین غذاها و میان وعده های محبوب ترین در میان غذاهای خیابانی این کشور است. کاساوا، که یک ریشه نشاسته ای و منبع اصلی کربوهیدرات در بسیاری از مناطق گرمسیری است، به اشکال مختلفی در آشپزی برزیلی مورد استفاده قرار می گیرد و چیپس آن، جایگزینی لذیذ برای چیپس سیب زمینی محسوب می شود.

برای تهیه چیپس کاساوا، ریشه های کاساوا را پوست کنده، به قطعات کوچک یا خلال های نازک برش می دهند و سپس آن ها را آبپز کرده یا مستقیماً در روغن داغ سرخ می کنند تا طلایی و ترد شوند. نتیجه نهایی، چیپسی ترد و خوش طعم با بافتی کمی سفت تر از چیپس سیب زمینی است که طعمی متمایز و دلنشین دارد. این چیپس ها اغلب با نمک و گاهی اوقات با سس های تند یا لیمو سرو می شوند.

چیپس کاساوا به دلیل سادگی در تهیه و طعم بسیار عالی خود، در دکه های خیابانی، بارها و رستوران های معمولی در سراسر برزیل به فروش می رسد. این خوراکی نه تنها یک میان وعده سیرکننده است، بلکه به دلیل خواص تغذیه ای کاساوا، گزینه ای سالم تر نیز محسوب می شود. لذت خوردن این چیپس های ترد و خوشمزه، تجربه ای اصیل از فرهنگ غذاهای خیابانی برزیل را به شما هدیه می دهد و شما را با یکی از محصولات اصلی کشاورزی این کشور آشنا می کند.

آکای نا تیگلا

آکای نا تیگلا (Açaí na Tigela) به معنای آکای در کاسه، یکی از بهترین غذاها و محبوب ترین خوراکی های سالم و خنک در برزیل است که به خصوص در مناطق ساحلی و در فصول گرم سال، طرفداران زیادی دارد. آکای، میوه ای بنفش رنگ از درخت نخل آکای است که بومی جنگل های آمازون است و به دلیل خواص آنتی اکسیدانی و انرژی زای فراوان، به سوپرفود شهرت یافته است.

برای تهیه آکای نا تیگلا، میوه آکای یخ زده را با کمی آب، شیره گوارانا (برای شیرینی و طعم)، یا موز مخلوط کرده و در مخلوط کن می ریزند تا به بافتی شبیه به بستنی یا اسموتی غلیظ برسد. سپس این مخلوط بنفش رنگ در یک کاسه سرو می شود و با تاپینگ های متنوعی تزیین می گردد. رایج ترین تاپینگ ها شامل گرانولا، موز خردشده، توت فرنگی، شیر تغلیظ شده (leite condensado) و عسل هستند.

این خوراکی نه تنها طعمی بسیار عالی و انرژی بخش دارد، بلکه به دلیل ظاهر زیبا و رنگ جذابش نیز مورد توجه قرار می گیرد. آکای نا تیگلا یک گزینه بسیار عالی برای صبحانه، میان وعده پس از ورزش یا هر زمان که به یک غذای خنک و مغذی نیاز دارید، محسوب می شود. لذت خوردن آکای در یک روز گرم تابستانی، تجربه ای از طعم های استوایی و انرژی بخش برزیل را به شما هدیه می دهد و یکی از بارزترین نمادهای فرهنگ غذایی مدرن و سالم در این کشور است.

بریگادیرو

بریگادیرو (Brigadeiro) یک دسر کوچک و شیرین است که به عنوان ترافل شکلاتی برزیلی شهرت دارد و یکی از محبوب ترین خوراکی ها در جشن ها، مهمانی ها و البته در میان غذاهای خیابانی این کشور است. این شیرینی ساده و در عین حال لذیذ، از ترکیب شیر تغلیظ شده، پودر کاکائو، کره و گاهی اوقات خامه تهیه می شود. مواد با هم مخلوط شده و روی حرارت ملایم پخته می شوند تا به غلظت دلخواه برسند.

پس از خنک شدن، مخلوط به شکل توپک های کوچک گرد درمی آید و در ترافل های شکلاتی، اسپرینکل های رنگی یا پودر نارگیل غلتانده می شود. نام بریگادیرو به سرتیپ ادواردو گومز، یک سیاستمدار و نامزد ریاست جمهوری در دهه ۱۹۴۰، اشاره دارد که گفته می شود این شیرینی برای جمع آوری کمک های مالی برای کمپین او تهیه می شده است. سادگی در تهیه و طعم بسیار عالی آن، باعث شده تا بریگادیرو به سرعت در سراسر برزیل محبوب شود.

این دسر کوچک و لذت خوردن آن، بخش جدایی ناپذیری از خاطرات کودکی بسیاری از برزیلی ها است و در هر جشن تولد یا مناسبت خاصی حضور دارد. بریگادیرو نه تنها یک دسر، بلکه نمادی از شادی و شیرینی در فرهنگ غذایی برزیل است. می توانید آن را در نانوایی ها، کافه ها و حتی از دستفروشان خیابانی در بسته بندی های کوچک تهیه کنید و از طعم بی نظیر این شیرینی اصیل لذت ببرید.

کاچورو کنته

کاچورو کنته (Cachorro-Quente) یا هات داگ برزیلی، یک نسخه منحصر به فرد و پرادویه از هات داگ کلاسیک است که به یکی از محبوب ترین غذاهای خیابانی در برزیل تبدیل شده است. این هات داگ ها نه تنها با سوسیس و نان سرو می شوند، بلکه با انواع مختلفی از تاپینگ ها و افزودنی ها پر می شوند که آن ها را از نمونه های آمریکایی متمایز می کند و تجربه ای بسیار عالی از آشپزی برزیلی را ارائه می دهند.

مواد اصلی یک کاچورو کنته شامل سوسیس (اغلب آبپز شده)، سس گوجه فرنگی و گاهی اوقات ذرت، نخود فرنگی، هویج رنده شده و پیاز خردشده است. اما چیزی که آن را خاص می کند، تاپینگ های متنوع و گاه غیرمنتظره ای مانند پوره سیب زمینی، سیب زمینی سرخ شده ترد (batata palha)، پنیر ذوب شده، و حتی تخم مرغ بلدرچین است. این ترکیب ها، کاچورو کنته را به یک وعده غذایی کامل و سیرکننده تبدیل می کنند.

هر منطقه در برزیل ممکن است نسخه خاص خود را از کاچورو کنته داشته باشد، که نشان دهنده تنوع و خلاقیت در فرهنگ غذایی این کشور است. این غذا به راحتی در دکه های خیابانی، استادیوم های فوتبال و جشنواره ها یافت می شود و یک انتخاب عالی برای یک وعده غذایی سریع و گوشتی در حین گشت وگذار در شهر است. لذت خوردن یک کاچورو کنته پرادویه و پرملات، شما را با یکی از جنبه های سرگرم کننده و خوشمزه غذاهای خیابانی برزیل آشنا می کند.

پامونیا

پامونیا (Pamonha) یک خوراکی سنتی برزیلی است که به ویژه در مناطق روستایی و جشن های محلی، به خصوص در جشن های ژوئن (Festas Juninas)، محبوب ترین است. این غذا از خمیر ذرت شیرین تهیه می شود که با شیر و شکر (برای پامونیای شیرین) یا نمک و گاهی اوقات پنیر یا گوشت خشک (برای پامونیای شور و گوشتی) مخلوط می گردد. سپس این خمیر را داخل برگ های ذرت (پوست بلال) می پیچند و آبپز یا بخارپز می کنند.

شکل ظاهری پامونیا که در برگ های ذرت پیچیده شده، آن را بسیار عالی و جذاب می کند و به آن حس اصالت می بخشد. پامونیای شیرین اغلب به عنوان یک دسر یا میان وعده سرو می شود و طعمی ملایم و دلنشین از ذرت تازه دارد. پامونیای شور نیز می تواند به عنوان یک وعده غذایی سبک یا میان وعده سیرکننده مورد استفاده قرار گیرد و طعم پرادویه آن، بافت نرم و خامه ای را تکمیل می کند.

پامونیا نه تنها یک غذا، بلکه نمادی از میراث کشاورزی برزیل و استفاده خلاقانه از محصولات بومی است. لذت خوردن پامونیا، به ویژه وقتی که تازه و گرم از آب بیرون آمده باشد، تجربه ای آرامش بخش و نوستالژیک از آشپزی برزیلی را به ارمغان می آورد. اگرچه ممکن است به اندازه کوشینیا در خیابان های شلوغ شهر دیده نشود، اما در بازارهای محلی و رویدادهای خاص، یافتن آن یک لذت خوردن واقعی است و یکی از بهترین غذاها برای آشنایی با طعم های سنتی این کشور محسوب می شود.

ایکس تودو

ایکس تودو (X-Tudo) که به معنای ایکس همه چیز است، نامی کاملاً برازنده برای این همبرگر غول پیکر و پرادویه برزیلی است که به عنوان یکی از محبوب ترین غذاهای خیابانی و فست فودها در این کشور شناخته می شود. این همبرگر، فراتر از یک همبرگر معمولی است و با انبوهی از مواد اولیه، به یک برج بلند از طعم ها و بافت ها تبدیل می شود. لذت خوردن یک ایکس تودو، به معنای مواجهه با یک چالش واقعی برای دهان و دندان است.

مواد تشکیل دهنده یک ایکس تودو معمولاً شامل یک یا چند پتی گوشتی بزرگ، پنیر ذوب شده، تخم مرغ سرخ شده، بیکن، ژامبون، کاهو، گوجه فرنگی، ذرت، نخود فرنگی، چیپس سیب زمینی (batata palha)، و انواع سس ها مانند مایونز، کچاپ و سس مخصوص برزیلی است. برخی نسخه ها حتی شامل سوسیس، قلب نخل یا مرغ ریش ریش شده نیز می شوند. این ترکیب پرملات، ایکس تودو را به یک وعده غذایی کامل و بسیار عالی تبدیل می کند که برای سیر کردن هر اشتهایی کافی است.

ایکس تودو اغلب در سینی های کاغذی بزرگ سرو می شود و به دلیل اندازه غیرطبیعی اش، خوردن آن نیاز به مهارت و البته گرسنگی زیادی دارد. این همبرگر غول پیکر در هر شهر برزیل و در دکه های فست فود خیابانی به راحتی یافت می شود و یک انتخاب بسیار عالی برای کسانی است که به دنبال یک تجربه غذایی متفاوت و پرهیجان هستند. ایکس تودو نمادی از رویکرد آشپزی برزیلی به فست فود است: پرملات، پرادویه و همیشه با طعمی فراموش نشدنی.

پرطرفدارترین غذاهای خیابانی برزیل کدامند؟

از پرطرفدارترین غذاهای خیابانی برزیل می توان به کوشینیا با مرغ ریش ریش شده، پائو ده کیجو (نان پنیر)، پاستل (پیراشکی سرخ شده) و آکاراجه (توپک های لوبیا چشم بلبلی) اشاره کرد. این خوراکی ها به دلیل طعم بسیار عالی، دسترسی آسان و قیمت مناسب، در میان بومیان و گردشگران محبوب ترین هستند.

آیا غذاهای خیابانی برزیل برای گیاهخواران مناسب هستند؟

بله، برخی غذاهای خیابانی برزیل برای گیاهخواران مناسب هستند. گزینه هایی مانند پائو ده کیجو (نان پنیر)، چیپس کاساوا، آکای نا تیگلا (کاسه میوه آکای) و برخی پاستل ها که با پنیر یا سبزیجات پر شده اند، برای گیاهخواران مناسب هستند و لذت خوردن آن ها را فراهم می کنند.

بهترین مکان ها برای امتحان کردن غذاهای خیابانی برزیل کجاست؟

بهترین مکان ها برای امتحان کردن غذاهای خیابانی برزیل، بازارهای محلی (Feiras)، دکه های خیابانی، و جشنواره ها و رویدادهای عمومی هستند. شهرهای بزرگ مانند ریو دو ژانیرو، سائوپائولو و سالوادور، مراکز اصلی فرهنگ غذایی خیابانی با تنوع بسیار عالی هستند.

چه نوشیدنی های خیابانی در برزیل معروف هستند؟

در برزیل، علاوه بر غذاهای خیابانی، نوشیدنی های محبوب ترین نیز وجود دارند. آب نیشکر (Caldo de Cana) که اغلب با لیمو سرو می شود، آب نارگیل تازه (Água de Coco)، آبمیوه های استوایی متنوع و البته قهوه برزیلی، از جمله نوشیدنی های رایج در خیابان ها هستند که لذت خوردن غذا را تکمیل می کنند.

ریشه غذای خیابانی کیبه در برزیل چیست؟

غذای کیبه در برزیل دارای اصالت لبنانی است. این غذا توسط مهاجران خاورمیانه ای که در قرن های نوزدهم و بیستم به برزیل آمدند، به این کشور معرفی شد و به سرعت با ذائقه محلی سازگار گشت. امروزه، کیبه یکی از محبوب ترین غذاهای خیابانی و میان وعده های گوشتی در سراسر برزیل محسوب می شود و بسیار عالی است.