خادم: پیچ هرز را هر چقدر بپیچانی، هرز است

به گزارشش خبرگزاری اسخاج، امیررضا خادم قهرمان کشتی و از مدیران اسبق ورزش ایران، پیرامون واگذاری باشگاه های استقلال و پرسپولیس مصاحبه ای انجام داده که بخش هایی از آن را در ادامه می خوانید:

به گزارش اعتماد، به نظرم واگذاری دو باشگاه اتفاق مثبتی بوده است. مشکل ما این است که اصلا بخش خصوصی که بتواند دو تیم را در اختیار بگیرد، نداریم. یعنی بخش خصوصی داریم که توانایی این کار را داشته باشد ولی نکته این است که سیستم فوتبال ما و در مجموع ورزش حرفه ای ما واقعا حرفه ای نیست و درآمدهای داخل آن هم واقعی نیست. آنهایی که به صورت مستقیم و غیرمستقیم به دولت وصل هستند درآمد بهتری دارند و آنهایی که وصل نیستند ورشکسته و زمینگیر می شوند.

شما دیدید در همین سیستمی که فروش انجام شد هیچ بخش خصوصی وارد نشد. این هایی که هستند هیچ کدام خصوصی نیستند. به هر حال به نحوی وابسته به دولت هستند. ولی در مجموع شاید این شکل واگذاری، چون باعث می شود دو باشگاه از زیر دست مستقیم دولت خارج شوند، زمینه ای بشود که اینها برای خودشان هم شده، یعنی همین بانک ها و پتروشیمی ها و خصولتی ها و حالا هر عنوانی که دارند، دو باشگاه را نظام مند کنند.

اصل مطلب این است شرکت هایی این دو باشگاه را در اختیار گرفته اند که پولی به دولت نمی دهند. این تهاتر با بدهی هایی است که دولت به آنها دارد. این بدهی و طلب در واقع جابه جا می شود. در عمل و واقعیت باز هم دو باشگاه به قیمت صفر واگذار می شود. این اعداد و ارقامی که مطرح می شود به نوعی فقط روی کاغذ است. وگرنه در عمل پولی جابه جا نمی شود. طلب هایی که این بانک ها از دولت داشتند و امیدی به وصول آنها نداشتند و در تمام طول این 10، 20، 30 سال گذاشته وصول نشدند. به نوعی می توان گفت این کار همان مصداق نذر کردن روغن ریخته برای امامزاده است. برای همین باز هم عدد صفر است. من آن زمانی که مسولیت داشتم این پیشنهاد را ارایه دادم و در مصاحبه هایم وجود دارد. غیر از این مسیر هم قابل واگذاری نبوده و نیست. چون ما فوتبال حرفه ای نداریم.

نکته اصلی ما چرخه فوتبال است. مساله پیچ هرزی است که در اقتصاد کلان ما وجود دارد. شما پیچی که هرز شده را هر چقدر بپیچانی، هرز است. سیستم از لحاظ اقتصادی معیوب است. وقتی صدا و سیما را مجاب می کنی – از طریق مجلس یا هر جای دیگر – که بیا و حق پخش بده صدا و سیما باید ببیند درآمدش از کجا تامین می شود. اگر صدا و سیمای ما خصوصی بود این انتظار کاملا منطقی بود. ولی وقتی صدا و سیما به عنوان کار حاکمیتی یا وظیفه حاکمیتی باید رشته ای کم بیننده یا کم طرفدار را به اجبار پخش کند و بابتش نه درآمدی دارد و نه کسی به آن پول می دهد، شرایط فرق می کند. طبیعتا این چرخه اقتصادی را از دست می دهیم.

اگر قرار باشد صدا و سیما فقط به فوتبال پول بدهد یا به این باشگاه ها انگار به این شکل است که ما این وظیفه را از سرش باز کردیم که تو بیا به باشگاه ها پول بده و از آن طرف بی خیال بقیه رشته ها بشو! چون طبیعتا صدا و سیما می خواهد چیزی را پخش کند که برایش درآمد داشته باشد. این چرخه باید سالم باشد. وقتی صدا و سیما می خواهد پول بدهد به پرسپولیس برای پخش بازی از کنارش درآمد دارد. ولی وقتی مسابقه تکواندو پخش می کند که درآمد ندارد. پولی هم که دولت با مصوبه مجلس به صدا و سیما می دهد به صورت گلوبال و باز است. صدا و سیما با همین پول باید تمام رشته ها و زمینه های فعالیت های اجتماعی را پوشش بدهد. ولی اگر برایش حد و مرز تعیین شود، شرایط فرق می کند. حتی برای خود لیگ برتر؛ مثلا بازی استقلال و پرسپولیس جذاب است و پخش می کند ولی ممکن است یک بازی دیگر جذابیت نداشته باشد و پخش نکند. چون درآمدی از آن ندارد. ولی وقتی موضوع حاکمیتی است و بحث ماموریت ملی وسط می آید باید همه را با کم و زیادش پخش کند.

251219