چه اموالی برای مهریه توقیف میشود؟

برای مطالبه مهریه، زن می تواند تقریباً تمامی اموال منقول و غیرمنقول همسرش را توقیف کند، مگر آن دسته اموالی که تحت عنوان مستثنیات دین شناخته می شوند و قانون برای حفظ حداقل زندگی آبرومندانه زوج، توقیف آن ها را منع کرده است.

مهریه، حق مالی مهمی است که به محض جاری شدن عقد نکاح، زن مالک آن می شود و حق مطالبه کامل آن را دارد. در بسیاری از موارد، برای تضمین وصول این حق و جلوگیری از انتقال اموال توسط زوج، توقیف دارایی ها مطرح می گردد. فرآیند توقیف اموال برای مهریه، پیچیدگی های حقوقی خاص خود را دارد و شناخت دقیق قوانین و مراحل اجرایی آن، برای هر دو طرف دعوا (زوجه و زوج) از اهمیت بالایی برخوردار است. این راهنمای جامع به بررسی دقیق اموال قابل توقیف برای مهریه، مستثنیات دین و رویه های قانونی جدید می پردازد تا تمامی ابهامات این حوزه برطرف شود.

مهریه چیست و مبانی قانونی توقیف اموال کدامند؟

مهریه، به عنوان یک حق مالی مستقل، به محض عقد نکاح به مالکیت زن درمی آید و او می تواند هر زمان که بخواهد، آن را مطالبه کند. این حق، جدا از نفقه یا سایر حقوق مالی است و پرداخت آن بر ذمه مرد قرار دارد. هدف اصلی از توقیف اموال در پرونده های مهریه، تأمین خواسته زوجه و اطمینان از وصول مهریه است. این اقدام قانونی همچنین از سوءاستفاده های احتمالی، نظیر انتقال صوری اموال توسط زوج به قصد فرار از پرداخت دین، جلوگیری می کند.

قوانین متعددی بر توقیف اموال مهریه نظارت دارند که مهم ترین آن ها قانون نحوه اجرای محکومیت های مالی مصوب سال ۱۳۹۳ و آیین نامه های اجرایی مربوطه است. ماده ۲۴ این قانون به صراحت به مستثنیات دین اشاره می کند که این اموال، حتی در صورت محکومیت قطعی زوج به پرداخت مهریه، قابل توقیف نیستند.

مراحل گام به گام توقیف اموال برای مهریه (آخرین رویه ها)

روند توقیف اموال برای مهریه شامل مراحل مشخصی است که زوجه باید آن ها را به ترتیب قانونی طی کند. عدم رعایت این ترتیب می تواند منجر به طولانی شدن فرآیند و بروز مشکلات حقوقی شود.

اقدام از طریق اجرای ثبت اسناد رسمی

در گام نخست، متقاضی توقیف اموال برای دریافت مهریه باید به دفترخانه ازدواجی که عقد در آن ثبت شده، مراجعه کرده و درخواست صدور اجراییه کند. پس از صدور اجراییه، دفترخانه یک نسخه از آن را برای زوج ارسال می کند و سپس زوجه را به اداره ثبت مربوطه جهت تشکیل پرونده اجرایی هدایت می نماید.

• مراجعه به دفترخانه: ثبت درخواست اجراییه مهریه.
• ابلاغ به زوج: ارسال اجراییه به آدرس زوج و اعطای مهلت ۱۰ روزه برای پرداخت یا معرفی اموال.
• تشکیل پرونده در اداره ثبت: زوجه با در دست داشتن اجراییه، پرونده را در اداره ثبت تکمیل و می تواند اموال قابل توقیف برای مهریه را معرفی کند.

نکته مهم این است که در این مرحله، با توجه به زمان بر بودن روند ابلاغ و شروع عملیات اجرایی، ممکن است زوج فرصت یابد تا اموال خود را منتقل کند. این مسئله از نقاط ضعف اصلی این روش محسوب می شود و می تواند مانع از توفیق زوجه در توقیف فوری اموال گردد. از این رو، آگاهی از مراحل اجراییه مهریه از اداره ثبت برای زوجه بسیار مهم است.

اقدام از طریق دادگاه خانواده

در صورتی که اداره ثبت اسناد رسمی ظرف مدت مشخص (معمولاً ۲ ماه برای شناسایی اموال یا ۶ ماه برای اقدام موثر) نتواند اموالی از زوج شناسایی و توقیف کند، یا به هر دلیلی زوجه از طریق ثبت به نتیجه نرسد، می تواند با دریافت گواهی عدم حصول نتیجه از اداره ثبت، به دادگاه خانواده مراجعه کند.

• دریافت گواهی: زوجه گواهی عدم حصول نتیجه از اداره ثبت را دریافت می نماید.
• ثبت دادخواست: دادخواست مطالبه مهریه و توقیف اموال از طریق دفاتر خدمات الکترونیک قضایی ثبت می شود.
• روند رسیدگی: دادگاه خانواده به موضوع رسیدگی کرده و در صورت احراز شرایط، حکم توقیف اموال را صادر می نماید. برای مهریه های با مبلغ کمتر از ۲۰۰ میلیون ریال (مطابق قوانین جدید)، شورای حل اختلاف صلاحیت رسیدگی دارد.

در این مرحله نیز، پس از شناسایی و توقیف اموال، دادگاه دستور به ارزیابی و مزایده آن ها را صادر می کند تا مهریه زوجه از محل فروش اموال وصول گردد. این مسیر برای نحوه توقیف اموال برای مهریه از طریق دادگاه است.

لیست کامل اموال قابل توقیف برای مهریه

شناخت اموال قابل توقیف برای مهریه برای زوجه از اهمیت بالایی برخوردار است تا بتواند در مراحل قانونی، لیست دقیق و موثری از دارایی های زوج را به مراجع قضایی معرفی کند. به طور کلی، تمام اموال منقول و غیرمنقولی که به نام زوج است، مگر در موارد مستثنیات دین، قابل توقیف هستند.

تعریف اموال منقول و غیرمنقول

برای درک بهتر لیست اموال قابل توقیف مهریه، لازم است ابتدا با مفاهیم اموال منقول و غیرمنقول آشنا شویم:

• اموال غیرمنقول: اموالی هستند که از محلی به محل دیگر قابل انتقال نیستند، مانند زمین، خانه، آپارتمان، باغ و مغازه.
• اموال منقول: اموالی که قابلیت جابجایی دارند بدون اینکه به خود یا محل آن آسیب برسد، مانند خودرو، پول نقد، حساب بانکی، سهام و طلا.

اموال غیرمنقول قابل توقیف

این دسته از اموال، از رایج ترین مواردی هستند که در پرونده های مهریه مورد توقیف قرار می گیرند، البته به شرطی که جزو مستثنیات دین نباشند:

• زمین، باغ، ویلا، آپارتمان، و خانه (به جز منزل مسکونی مورد نیاز و در شأن زوج).
• مغازه، واحد تجاری، و حتی حق سرقفلی یا حق کسب و پیشه آن.
• سایر مستغلات و اراضی کشاورزی.

اموال منقول قابل توقیف

طیف وسیعی از دارایی های منقول نیز می توانند برای مهریه توقیف شوند:

• خودرو و سایر وسایل نقلیه: به شرطی که وسیله امرار معاش ضروری و تنها وسیله کار زوج نباشد. توقیف ماشین برای مهریه بسیار رایج است.
• موجودی حساب های بانکی: شامل حساب های جاری، پس انداز، سپرده های ثابت و بلندمدت. توقیف حساب بانکی برای مهریه از راه های مؤثر است.
• سهام شرکت ها و اوراق مشارکت: کلیه سهام و اوراق بهادار که ارزش مالی دارند. توقیف سهام برای مهریه نیز امکان پذیر است.
• حقوق و مستمری: تا سقف قانونی؛ معمولاً یک چهارم حقوق در حالت عادی و یک سوم در صورت داشتن همسر و فرزند. این توقیف با حکم دادگاه و ابلاغ به کارفرما انجام می شود. این همان توقیف حقوق برای مهریه است.
• مطالبات زوج از اشخاص ثالث: شامل چک های وصول نشده، سفته، و هرگونه بدهی که دیگران به زوج دارند.
• اوراق بهادار و امتیازات قابل انتقال: مانند پروانه های بهره برداری، مجوزهای خاص با ارزش مالی.
• اموال با ارزش شخصی: طلا، سکه، ارز، لوازم لوکس و غیرضروری منزل (متمایز از اثاثیه ضروری)، آثار هنری و هر شیء قیمتی دیگر.

توقیف اموال برای مهریه تنها در صورتی امکان پذیر است که مالکیت آن اموال به نام زوج باشد یا احراز مالکیت وی بر آن اموال صورت گیرد. در مورد اموال مشترک نیز صرفاً سهم زوج قابل توقیف خواهد بود.

توقیف اموال مشترک زن و شوهر

در صورتی که زوجین دارای اموال مشترک زن و شوهر باشند، مانند خانه ای که سند آن به نام هر دو نفر است، زوجه می تواند سهم الشرکه زوج را برای مهریه توقیف کند. این به معنای توقیف کل مال نیست، بلکه توقیف سهم مرد از آن مال است که پس از مراحل قانونی، قابل فروش یا انتقال به زوجه خواهد بود.

اموال غیر قابل توقیف برای مهریه (مستثنیات دین)

اموال غیر قابل توقیف مهریه، یا همان مستثنیات دین، به مجموعه دارایی هایی اطلاق می شود که قانون گذار برای حفظ حداقل زندگی آبرومندانه و شرافتمندانه برای محکوم علیه (زوج) و افراد تحت تکفل وی، حتی در صورت بدهکاری، توقیف آن ها را منع کرده است. این قوانین از پایه های حقوق بشری نشأت گرفته و هدف آن جلوگیری از تضییق معیشت فرد است.

مطابق ماده ۲۴ قانون نحوه اجرای محکومیت های مالی مصوب سال ۱۳۹۳، اموال غیر قابل توقیف ماده 24 قانون نحوه اجرای محکومیت های مالی شامل موارد زیر است:

1. منزل مسکونی مورد نیاز و در شأن محکوم علیه: این منزل باید تنها محل سکونت زوج و خانواده او باشد و متناسب با وضعیت اجتماعی و عرفی او باشد. تشخیص شأن بر عهده قاضی است. بنابراین توقیف خانه برای مهریه همیشه امکان پذیر نیست.
2. اثاثیه و لوازم ضروری زندگی: شامل وسایلی است که برای زندگی عادی و روزمره زوج و افراد تحت تکفل او لازم است، مانند یخچال، گاز، و مبلمان ساده. لوازم لوکس و غیرضروری جزو این دسته نیستند.
3. آذوقه و مایحتاج ضروری: برای مدتی که عرفاً ذخیره می شود و برای زندگی زوج و افراد تحت تکفل وی لازم است.
4. کتب و ابزار علمی و تحقیقاتی: متناسب با شغل یا تحصیلات زوج، مانند کتاب های تخصصی یا ابزارهای آزمایشگاهی.
5. وسایل و ابزار کار: ضروری برای امرار معاش کسبه، پیشه وران، کشاورزان و سایر مشاغل (به شرطی که بدون آن امکان کار نباشد). مانند ابزار یک نجار، یا تاکسی برای راننده.
6. تلفن همراه و خط تلفن: به عنوان ابزار ارتباطی، نه لزوماً سیم کارت های با ارزش و چندخطه.
7. ودیعه اجاره مسکن: در صورتی که زوج مستاجر باشد و بدون آن امکان تامین مسکن در شأن او نباشد. این مبلغ برای رهن منزل لازم است.

مواردی که زن نمیتواند مهریه خود را بردارد، در واقع همین مستثنیات دین در مهریه هستند که قانون از توقیف آن ها جلوگیری کرده است. برای مثال، یک خودرو ممکن است در شرایط عادی قابل توقیف باشد، اما اگر همان خودرو تنها وسیله امرار معاش زوج باشد (مثلاً راننده تاکسی)، ممکن است در دسته مستثنیات دین قرار گیرد و توقیف ماشین برای مهریه با چالش روبرو شود.

نکات حقوقی و اجرایی مهم در توقیف اموال مهریه

فرآیند توقیف اموال برای مهریه صرفاً شامل شناسایی دارایی ها و مراحل قانونی نیست، بلکه شامل جوانب حقوقی و اجرایی دیگری نیز می شود که آگاهی از آن ها برای هر دو طرف دعوا ضروری است.

فرار از دین مهریه (معاملات به قصد فرار از پرداخت)

یکی از مسائلی که در پرونده های مهریه بسیار شایع است، اقدام زوج به انتقال اموال خود به اشخاص ثالث (مانند فرزند، پدر، یا سایر بستگان) به قصد فرار از پرداخت مهریه است. قانون گذار با این اقدامات مقابله کرده است:

• تعریف: هرگونه انتقال مال توسط مدیون به شخص دیگر با علم به وجود دین و با هدف عدم پرداخت آن.
• پیامدهای قانونی: این معاملات می تواند ابطال شود و حتی در مواردی، زوج ممکن است به مجازات حبس محکوم شود.
• شرایط اثبات: اثبات قصد و نیت زوج برای فرار از دین مهریه بسیار مهم است و معمولاً زمان انتقال اموال نسبت به تاریخ مطالبه مهریه مورد توجه قرار می گیرد.

هزینه های توقیف اموال مهریه

مطالبه مهریه و توقیف اموال هزینه هایی دارد که شامل هزینه دادرسی، حق الاجرا و در صورت لزوم حق الوکاله وکیل می شود. این هزینه ها معمولاً بر عهده خواهان (زوجه) است، اما در صورت موفقیت در پرونده، این هزینه ها نیز از زوج دریافت و به زوجه مسترد می گردد. زوجه می تواند در صورت عدم توانایی مالی، دادخواست اعسار از پرداخت هزینه دادرسی ارائه کند. اطلاع از هزینه توقیف اموال مهریه برای زوجه اهمیت دارد.

دادخواست اعسار از پرداخت مهریه توسط زوج

اگر زوج توانایی پرداخت یکجای مهریه را نداشته باشد، می تواند دادخواست اعسار از پرداخت مهریه و تقاضای تقسیط آن را به دادگاه ارائه کند. دادگاه به این دادخواست با اولویت رسیدگی می کند و در صورت اثبات اعسار، مهریه را به صورت اقساطی تعیین می نماید. زوجه می تواند به ادعای اعسار زوج اعتراض کند و با معرفی اموال پنهان یا درآمد واقعی زوج، ادعای او را رد کند.

ادعای پرداخت مهریه توسط زوج

در برخی موارد، زوج ادعا می کند که مهریه را پرداخت کرده است. اثبات پرداخت مهریه بر عهده زوج است و او باید مدارک مثبته ای مانند رسید کتبی، شهادت شهود، یا اقرار زوجه را ارائه کند. در غیر این صورت، ادعای وی پذیرفته نخواهد شد.

مدت زمان توقیف اموال و وصول مهریه

مدت زمان توقیف اموال مهریه و به تبع آن وصول مهریه، بسیار متغیر است و به عوامل متعددی بستگی دارد؛ از جمله: پیچیدگی پرونده، شناسایی اموال، میزان همکاری طرفین، و حجم کاری مراجع قضایی. پرونده های توقیف اموال ممکن است از چند ماه تا چند سال به طول بینجامد.

نقش و اهمیت مشاوره وکیل متخصص در پرونده های مهریه

با توجه به پیچیدگی های حقوقی و مراحل متعدد در پرونده های مهریه و توقیف اموال، بهره گیری از مشاوره وکیل متخصص خانواده بسیار حائز اهمیت است. وکیل می تواند زوجه را در شناسایی اموال قابل توقیف برای مهریه، طی مراحل قانونی به صورت صحیح و مؤثر، و جلوگیری از اشتباهات احتمالی راهنمایی کند. همچنین برای زوج نیز وکیل می تواند در دفاع از اموال غیر قابل توقیف مهریه (مستثنیات دین) و ارائه دادخواست اعسار کمک کننده باشد. این کمک به هر دو طرف در مدیریت توقیف اموال شوهر (محدودیت ها) یاری می رساند.

توقیف حساب بانکی برای مهریه و توقیف سهام برای مهریه

از جمله رایج ترین روش های توقیف دارایی مرد برای مهریه، توقیف حساب های بانکی و سهام است. این روش ها به دلیل ماهیت شفاف و قابل ردیابی بودن این نوع دارایی ها، اغلب با سرعت بیشتری به نتیجه می رسند.

توقیف حساب بانکی

زوجه می تواند با معرفی شماره حساب های بانکی زوج به اداره ثبت یا دادگاه، درخواست توقیف موجودی آن حساب ها را برای مهریه کند. تمامی مبالغ موجود در حساب، تا سقف مهریه مورد مطالبه، قابل توقیف است. بانک ها پس از دریافت دستور قضایی، موظف به مسدودی حساب و انتقال وجه به حساب اجرای احکام یا پرداخت به زوجه (پس از طی مراحل قانونی) هستند.

نکته مهم این است که اگر حساب بانکی مشترک باشد، صرفاً سهم زوج از موجودی قابل توقیف خواهد بود. همچنین، حساب های مربوط به یارانه های دولتی یا برخی از مستمری های خاص ممکن است از توقیف مستثنی باشند. این همان توقیف حساب بانکی برای مهریه است.

توقیف سهام و اوراق بهادار

سهام شرکت ها، اوراق مشارکت، و سایر اوراق بهادار که ارزش مالی دارند و به نام زوج ثبت شده اند، نیز جزء اموال قابل توقیف برای مهریه محسوب می شوند. برای توقیف سهام برای مهریه، باید اطلاعات مربوط به شرکت یا کارگزاری که سهام در آن نگهداری می شود، به مرجع قضایی ارائه گردد. سپس دستور توقیف به سازمان بورس و اوراق بهادار یا شرکت مربوطه ابلاغ می شود و نقل و انتقال سهام توقیف شده ممنوع می گردد.

پس از توقیف، این سهام می توانند از طریق مزایده به فروش رفته و از محل وجوه حاصله، مهریه زوجه پرداخت شود. ارزش گذاری سهام بر اساس قیمت روز بازار انجام می گیرد.

توقیف حقوق برای مهریه (محدودیت ها و شرایط)

یکی دیگر از روش های توقیف دارایی مرد، توقیف بخشی از حقوق و مزایای دریافتی او است. این روش به ویژه در مواردی که زوج کارمند دولت یا بخش خصوصی دارای حقوق ثابت است، کارآمد می باشد.

طبق قانون، تمام حقوق و مزایا قابل توقیف نیست و محدودیت هایی دارد:

• یک چهارم حقوق: در حالت عادی، صرفاً یک چهارم از حقوق و مزایای دریافتی زوج قابل توقیف است.
• یک سوم حقوق: اگر زوج دارای همسر و فرزند باشد و نفقه بر او واجب باشد، این میزان می تواند تا یک سوم حقوق نیز افزایش یابد.

توقیف حقوق برای مهریه با دستور قضایی و ابلاغ به کارفرما انجام می شود. کارفرما موظف است هر ماه مبلغ مشخص شده را از حقوق زوج کسر و به حساب دادگاه یا اجرای احکام واریز نماید تا به زوجه پرداخت شود. این روش معمولاً یک راهکار بلندمدت برای وصول مهریه به صورت اقساطی محسوب می شود.

مهم است که بدانیم برخی مزایای شغلی خاص یا کمک هزینه های ضروری ممکن است از شمول توقیف مستثنی باشند. همچنین، حقوق بازنشستگی نیز با رعایت سقف های قانونی و مستثنیات دین، قابل توقیف است.

اعتراض به توقیف اموال مهریه

گاهی اوقات ممکن است اموالی برای مهریه توقیف شود که از نظر قانونی جزو مستثنیات دین محسوب می شود یا به هر دلیل دیگری، زوج به توقیف آن اعتراض داشته باشد. در چنین شرایطی، زوج حق دارد نسبت به توقیف اموال اعتراض کند.

روند اعتراض به توقیف اموال مهریه معمولاً به شرح زیر است:

1. ارائه دادخواست اعتراض: زوج باید دادخواست اعتراض به توقیف مال را به مرجعی که دستور توقیف را صادر کرده (اداره ثبت یا دادگاه) ارائه دهد.
2. ارائه مستندات: زوج باید با ارائه دلایل و مدارک لازم، اثبات کند که مال توقیف شده جزو مستثنیات دین است یا به هر دلیل دیگری نباید توقیف می شد. به عنوان مثال، اگر خانه توقیف شده، تنها منزل مسکونی در شأن اوست، باید این موضوع را با ارائه سند مالکیت و استشهادیه همسایگان یا سایر مدارک اثبات کند.
3. رسیدگی و صدور رأی: مرجع قضایی پس از بررسی مدارک و شنیدن دفاعیات طرفین، نسبت به اعتراض رسیدگی و رأی مقتضی را صادر می کند. در صورت پذیرفته شدن اعتراض، دستور رفع توقیف از مال صادر خواهد شد.

همچنین ممکن است مال توقیف شده، در مالکیت شخص ثالثی باشد که در این صورت، شخص ثالث نیز می تواند با ارائه دادخواست اعتراض ثالث اجرایی، نسبت به توقیف مال خود اعتراض کند.

قانون مهریه جدید و محدودیت های توقیف اموال

همواره قوانین مربوط به مهریه در حال تغییر و به روزرسانی هستند تا رویه های اجرایی را کارآمدتر و عادلانه تر سازند. قانون مهریه جدید نیز با هدف ساماندهی به پرونده های مهریه و جلوگیری از سواستفاده ها، محدودیت هایی را برای توقیف اموال و میزان وصول مهریه وضع کرده است. برای مثال، تعیین سقف برای مطالبه مهریه به صورت سکه (تا ۱۱۰ سکه) و امکان تقسیط مهریه های مازاد بر آن، از جمله تغییرات مهم به شمار می رود. این تغییرات به طور مستقیم بر نحوه توقیف دارایی مرد و امکان پذیری آن تأثیر می گذارد.

توجه به آخرین بخشنامه ها و آیین نامه های اجرایی در خصوص توقیف اموال منقول و غیر منقول قابل توقیف برای مهریه، می تواند به طرفین کمک کند تا از حقوق خود به بهترین شکل دفاع کنند. این قوانین به زوجین کمک می کند تا با دیدی واقع بینانه وارد پرونده های حقوقی شوند و از انتظارات غیرواقعی پرهیز کنند. درک این محدودیت ها برای هر دو طرف پرونده، یعنی زوجه در مطالبه مهریه و زوج در دفاع از خود، حیاتی است.

آگاهی از آخرین تغییرات در قانون مهریه جدید و رویه های اجرایی آن، نقش مهمی در موفقیت پرونده های مطالبه و توقیف مهریه دارد.

چگونه اموال را برای مهریه توقیف کنیم؟

فرآیند عملی چگونه اموال را برای مهریه توقیف کنیم؟ نیازمند شناخت مراحل قانونی و پیگیری دقیق است. این روند از دو مسیر اصلی، یعنی اداره ثبت و دادگاه، قابل انجام است که پیش تر به تفصیل شرح داده شد.

شناسایی و معرفی اموال

اولین گام عملی پس از دریافت اجراییه مهریه (چه از طریق ثبت و چه از طریق دادگاه)، شناسایی و معرفی اموال زوج به مرجع صالح است. زوجه می تواند از طریق استعلام از مراجع مختلف، مانند اداره ثبت اسناد و املاک، پلیس راهور (برای خودرو)، بورس و اوراق بهادار (برای سهام)، و بانک مرکزی (برای حساب های بانکی)، دارایی های همسر خود را شناسایی و لیست آن ها را به مرجع قضایی یا اجرایی ثبت ارائه دهد.

این مرحله نیاز به تحقیق و جمع آوری اطلاعات دارد و هرچه اطلاعات دقیق تر و مستندتر باشد، فرآیند توقیف سریع تر و با سهولت بیشتری انجام می شود. ارائه مستندات محکم برای اثبات مالکیت زوج بر اموال معرفی شده، از اهمیت بالایی برخوردار است.

پیگیری مستمر پرونده

پس از معرفی اموال و صدور دستور توقیف، پیگیری مستمر پرونده در اداره ثبت یا دادگاه ضروری است. این پیگیری شامل اطمینان از ابلاغ صحیح دستورات، انجام کارشناسی (در صورت لزوم)، و طی مراحل مزایده و فروش اموال است. عدم پیگیری می تواند منجر به طولانی شدن فرآیند و حتی از دست رفتن فرصت های توقیف شود.

در صورتی که زوج به توقیف اموال اعتراض کند یا دادخواست اعسار ارائه دهد، زوجه باید در جلسات مربوطه حاضر شده و دفاعیات خود را ارائه کند. این پیگیری ها برای مهریه و توقیف دارایی مرد بسیار کلیدی است.

نتیجه گیری

در نهایت، آگاهی از این که چه اموالی برای مهریه توقیف میشود و چه اموالی خیر، برای هر دو طرف پرونده مهریه، یعنی زن و مرد، بسیار حیاتی است. این دانش نه تنها به زن کمک می کند تا در مسیر احقاق حق خود به شکلی مؤثرتر و قانونی تر گام بردارد، بلکه به مرد نیز این امکان را می دهد تا از حقوق خود در قبال مستثنیات دین دفاع کند و از توقیف غیرقانونی اموالش جلوگیری به عمل آورد. پیچیدگی های قوانین حقوقی و رویه های اجرایی ایجاب می کند که در هر مرحله از این فرآیند، از مشاوره و راهنمایی یک وکیل متخصص خانواده بهره برداری شود تا با اطمینان خاطر بیشتری در مسیر قانونی حرکت کرده و بهترین نتیجه ممکن حاصل گردد. مطالعه دقیق قانون مهریه جدید و اطلاع از مراحل توقیف اموال مهریه، از طریق اداره ثبت یا دادگاه، می تواند بسیاری از مشکلات و سردرگمی ها را کاهش دهد و به تسریع روند وصول مهریه یا دفاع در برابر آن کمک کند.