معرفی غذاهای سریلانکا

سریلانکا، نگین درخشان اقیانوس هند، تنها به خاطر سواحل بکر، معابد باستانی و چشم اندازهای سرسبز خود شهرت ندارد؛ این جزیره بهشتی، گنجینه ای بی نظیر از طعم ها و عطرهای فراموش نشدنی است که آشپزی آن را به تجربه ای خاص برای هر گردشگری تبدیل می کند. غذاهای سریلانکا ترکیبی جذاب از سنت های بومی و تأثیرات تاریخی استعماری و بازرگانی است که تنوعی بی نظیر را به ارمغان آورده است. برای کشف این دنیای پر از مزه، با ما همراه باشید.

سفر به سریلانکا، فراتر از دیدن مناظر طبیعی و تاریخی، فرصتی است برای غرق شدن در دنیای غنی آشپزی آن. این کشور که لقب «سرزمین برنج و کاری» را با خود یدک می کشد، نشان از جایگاه محوری این دو عنصر در سفره مردم محلی دارد. تأثیرات عمیق فرهنگی از استعمارگران هلندی، پرتغالی و بریتانیایی، در کنار ردپای بازرگانانی از هند، عربستان و آفریقا، موجب شده تا هر گوشه از این جزیره کوچک، طعمی جدید و داستانی تازه برای روایت داشته باشد. از این رو، تجربه غذا در سریلانکا، بخشی جدایی ناپذیر و غنا بخش از سفر به این سرزمین است و هر وعده غذایی، خود ماجراجویی جدیدی به شمار می آید. آشپزی سریلانکا با استفاده هوشمندانه از ادویه ها، نارگیل و مواد اولیه تازه، نه تنها حواس چشایی را درگیر می کند، بلکه عمیقاً با فرهنگ و شیوه زندگی مردم این جزیره پیوند خورده است. آمادگی برای چشیدن طعم های تند، شیرین، ترش و شور در کنار هم، تجربه ای است که هر مسافری را شگفت زده خواهد کرد.

نقشه راه آشپزی سریلانکا: مواد اولیه و سبک های غالب

آشپزی سریلانکایی، هنری است که بر پایه چند ماده اولیه کلیدی و اصول طعمی خاص بنا شده است. شناخت این عناصر، دریچه ای به درک بهتر عمق و پیچیدگی مزه های این منطقه می گشاید.

نارگیل؛ ستاره درخشان سفره سریلانکا

نارگیل بی شک پادشاه آشپزی سریلانکا است. از شیر نارگیل غلیظ که به کاری ها قوام خامه ای می بخشد تا روغن نارگیل که در سرخ کردن غذاها استفاده می شود، و همچنین نارگیل رنده شده که در بسیاری از سامبول ها و مخلفات به کار می رود، این میوه گرمسیری نقشی حیاتی در تقریباً تمامی غذاهای محلی ایفا می کند. شیر نارگیل نه تنها به غذاها بافتی مخملی می دهد، بلکه طعم شیرین و ملایم آن، تندی ادویه ها را به تعادل می رساند و عطری دلنشین به خوراک می بخشد.

قلمرو کاری و ادویه ها

واژه کاری در سریلانکا تنها به یک نوع غذا اشاره ندارد، بلکه به مجموعه ای از مخلوط های ادویه گفته می شود که پایه و اساس بسیاری از خورش ها و غذاها را تشکیل می دهند. سریلانکا به دلیل کیفیت بالای ادویه هایش در سراسر جهان مشهور است. ادویه هایی نظیر دارچین، هل، زیره، زردچوبه، برگ کاری (که عطر و طعمی منحصربه فرد دارد)، فلفل چیلی، زنجبیل، سیر و موسیر، به وفور در آشپزی سریلانکا به کار می روند. این ادویه ها با دقت و مهارت ترکیب شده و هر کاری را به یک تجربه طعمی یگانه تبدیل می کنند. استفاده از ادویه های تازه و آسیاب شده در لحظه، از ویژگی های بارز آشپزی این سرزمین است که به غذاها طعم و عطر بی نظیری می بخشد.

برنج؛ غذای اصلی هر سفره

برنج، غذای پایه و اصلی هر وعده غذایی در سریلانکا است. این غله پرطرفدار، معمولاً با انواع کاری و مخلفات سرو می شود. تنوع برنج های کشت شده در سریلانکا نیز چشمگیر است؛ از برنج سفید و قهوه ای گرفته تا برنج قرمز که هر کدام ویژگی های خاص خود را دارند و بسته به نوع غذا مورد استفاده قرار می گیرند. برنج در کنار کاری، تعادل غذایی و طعمی لازم را فراهم می آورد و به عنوان یک بستر مناسب برای جذب مزه های قوی کاری ها عمل می کند.

تندی و تعادل

غذاهای سریلانکایی به تندی خود معروف هستند، اما این تندی همواره با طعم های دیگر همچون شیرین، ترش و شور به تعادل می رسد. این تعادل هنرمندانه در طعم ها، موجب می شود که حتی غذاهای بسیار تند نیز برای ذائقه اکثر افراد، جذاب و قابل تحمل باشند. سرکه، لیمو، و میوه های ترش محلی در کنار شیر نارگیل و شکر، نقش مهمی در ایجاد این هارمونی ایفا می کنند.

تأثیرات تاریخی و فرهنگی

تاریخ پرفراز و نشیب سریلانکا، که شاهد حضور استعمارگران هلندی، پرتغالی و بریتانیایی بوده، در آشپزی این کشور نیز بازتاب یافته است. لامپرایس، غذایی با ریشه های هلندی که به شکلی بومی شده است، نمونه ای بارز از این تأثیرگذاری است. بسیاری از شیرینی ها و دسرهای سریلانکایی نیز از سبک پخت پرتغالی ها الهام گرفته اند. همچنین، تکنیک های آشپزی بریتانیایی در پخت گوشت های برشته و غذاهای گوشتی دیگر مشهود است. این تلفیق فرهنگی، آشپزی سریلانکا را به یک تابلوی نقاشی از طعم ها و سنت های مختلف تبدیل کرده است. علاوه بر این، مسیرهای تجاری با کشورهای همسایه مانند هند و اندونزی، و همچنین بازرگانان از خاورمیانه و آفریقا، به غنای بیشتر این آشپزی کمک کرده اند.

«سریلانکا تنها یک مقصد دیدنی نیست، بلکه یک مقصد طعمی است.»

بهشت گیاه خواران

یکی از نکات برجسته در آشپزی سریلانکا، تنوع بی نظیر و فراوانی غذاهای گیاهی و وگان است. به دلیل فرهنگ بودایی و فراوانی سبزیجات، میوه ها و حبوبات، سریلانکا مقصدی ایده آل برای گیاه خواران به شمار می رود. بسیاری از کاری ها و غذاهای اصلی این کشور به طور طبیعی گیاهی هستند و از مواد اولیه تازه و محلی تهیه می شوند.

غذاهای اصلی سریلانکا: سفری به قلب طعم ها

در این بخش به معرفی مهم ترین و پرطرفدارترین غذاهای سریلانکا می پردازیم که هر یک داستانی از طعم و فرهنگ این سرزمین را روایت می کنند.

۳.۱. کاری های بنیادین و برنج

قلب تپنده آشپزی سریلانکا، ترکیبات کاری و برنج است که در هر وعده غذایی حضور دارد.

برنج و کاری (Rice and Curry)

برنج و کاری، نه تنها یک غذا، بلکه نمادی از آشپزی سریلانکا است. این ترکیب، رایج ترین شکل صرف غذا در این کشور است و از یک وعده غذایی کامل و متعادل تشکیل می شود. یک بشقاب برنج و کاری معمولاً شامل یک بخش بزرگ برنج همراه با چند نوع کاری مختلف است که هر کدام از سبزیجات، حبوبات، ماهی یا گوشت تهیه شده اند. مخلفاتی نظیر سامبول (چاشنی تند)، ترشیجات و سالاد نیز در کنار آن سرو می شوند. این تنوع در یک وعده، به شما امکان می دهد تا طعم های مختلف را در کنار هم تجربه کنید.

پاریپو (Paripu / Dhal Curry)

پاریپو یا کاری عدس قرمز، یکی از محبوب ترین و پرمصرف ترین کاری ها در سریلانکا است و تقریباً در هر خانه ای پخته می شود. این کاری با عدس قرمز، شیر نارگیل، و ترکیبی از ادویه های معطر نظیر زردچوبه، زیره، سیر، زنجبیل، برگ کاری و پیاز تهیه می شود. پاریپو دارای قوام خامه ای و طعمی ملایم و دلپذیر است که آن را برای افرادی که به غذاهای خیلی تند علاقه ندارند نیز مناسب می سازد. این کاری معمولاً با برنج ساده سرو می شود و یک گزینه عالی برای گیاه خواران است.

کوکول ماس کاری (Kukul Mas Curry)

کوکول ماس کاری یا کاری مرغ، یک خورش غلیظ و پرادویه است که طرفداران بسیاری دارد. تکه های مرغ در سس غلیظی از شیر نارگیل، پوره گوجه فرنگی و ادویه هایی مانند گشنیز، زیره، دارچین، هل، فلفل چیلی و پودر کاری پخته می شوند. این کاری طعمی عمیق و تند دارد و معمولاً با برنج یا نان روتی (نان تخت سریلانکایی) میل می شود. عطر برگ کاری و علف لیمو که در حین پخت به آن افزوده می شود، رایحه ای بی نظیر به این غذا می بخشد.

پولوس (Polos / Jackfruit Curry)

پولوس یا کاری جک فروت نارس، یک غذای گیاهی منحصر به فرد است که با میوه جک فروت نارس تهیه می شود. جک فروت نارس بافتی شبیه به سیب زمینی یا گوشت دارد و وقتی به درستی پخته شود، مزه ای خاص و دلنشین پیدا می کند. این میوه به قطعات کوچک برش داده شده و در سسی غلیظ از شیر نارگیل، پیاز، سیر، زنجبیل، برگ کاری و ادویه های سنتی سریلانکا پخته می شود. پولوس گزینه ای عالی برای گیاه خواران است و معمولاً با برنج سرو می شود.

ماهی آمبول تیال (Ambul Thiyal)

آمبول تیال، کاری ماهی ترش و خشک است که با ماهی تن یا دیگر ماهی های تازه دریایی تهیه می شود. این غذا با استفاده از خمیر غلیظی از ادویه های برشته شده، از جمله فلفل سیاه، زیره، تخم گشنیز و دارچین، و همچنین شیره میوه گُراک (Goraka) که طعمی ترش و دودی دارد، پخته می شود. ماهی ها پس از آغشته شدن به این خمیر، به آرامی پخته می شوند تا آب آن ها تبخیر شده و طعم ادویه ها به خوبی به خورد ماهی برود. آمبول تیال معمولاً بدون آب و به صورت خشک سرو می شود و طعمی تند، ترش و بسیار معطر دارد.

کاری ماهی مرکب (Squid Curry)

سریلانکا با سواحل طولانی خود، به دلیل وفور غذاهای دریایی شهرت دارد. کاری ماهی مرکب، یکی دیگر از غذاهای دریایی لذیذ است که با ماهی مرکب تازه و ادویه های تند سریلانکایی تهیه می شود. تکه های ماهی مرکب در سسی غلیظ و معطر از شیر نارگیل، پیاز، فلفل چیلی، سیر، زنجبیل و برگ کاری پخته می شوند. این غذا طعمی غنی و دریایی دارد که با تندی ادویه ها ترکیب شده و تجربه ای خاص را برای دوستداران غذاهای دریایی رقم می زند.

کاری خرچنگ سریلانکا (Sri Lankan Crab Curry)

کاری خرچنگ، یکی از پرطرفدارترین و مشهورترین غذاهای دریایی سریلانکا است. خرچنگ های تازه و شیرین این جزیره در سسی تند و پر ادویه، عمدتاً با شیر نارگیل، برگ کاری، سیر، زنجبیل، پیاز، فلفل چیلی و ترکیب خاصی از ادویه های آسیاب شده پخته می شوند. این کاری طعمی فوق العاده غنی و کمی شیرین دارد که از گوشت خرچنگ ناشی می شود و با تندی ادویه ها به اوج خود می رسد. این غذا را می توان با برنج، روتی یا هوپرز سرو کرد.

۳.۲. غذاهای خاص و محبوب در سریلانکا

علاوه بر کاری های بنیادین، سریلانکا غذاهای خاص دیگری نیز دارد که هر کدام جایگاه ویژه ای در فرهنگ غذایی این کشور یافته اند.

کوتو (Kottu / Kottu Roti)

کوتو، یکی از نمادهای غذای خیابانی سریلانکا و غذایی است که تجربه آن به هر گردشگری توصیه می شود. کوتو با صدای جذاب و ریتمیک خرد شدن نان روتی (نان تخت سریلانکایی) با دو کاردک بزرگ بر روی صفحه ای داغ، توجه رهگذران را به خود جلب می کند. این غذا از نان روتی خرد شده، سبزیجات (مانند هویج، کلم، پیاز و تره فرنگی)، تخم مرغ و ادویه ها تهیه می شود. بسته به سلیقه، می توان به آن گوشت (مرغ، گاو یا ماهی) یا پنیر نیز اضافه کرد. کوتو غذایی کامل، پرانرژی و بسیار لذیذ است که معمولاً به همراه سس کاری سرو می شود و طعم های مختلفی از تندی، شوری و کمی شیرینی را در خود جای داده است.

لامپرایس (Lamprais)

لامپرایس، غذایی با ریشه های هلندی است که به شکلی کاملاً بومی و سریلانکایی درآمده و طعمی بی نظیر و چندلایه دارد. این غذا در برگ موز پیچیده و بخارپز می شود که به آن عطر و طعمی خاص می بخشد. لامپرایس معمولاً شامل برنج پخته شده با کاری، ترکیبی از گوشت ها (مرغ، گاو یا بره) که در ادویه ها مزه دار شده اند، سس سامبال چیلی تند، واترملون (نوعی ترشی) و گاهی اوقات کوفته های فریکادلر (کوفته های هلندی) است. تمام این مواد با دقت در برگ موز چیده شده و سپس بخارپز می شوند تا طعم ها به خوبی در هم آمیزند و غذایی معطر و خوشمزه ایجاد شود.

وامباتو موجو (Wambatu Moju)

وامباتو موجو، نوعی ترشی بادمجان است که به عنوان یک مخلفات لذیذ و یا حتی به تنهایی با برنج سرو می شود. این غذا با بادمجان های سرخ شده و ترد، که سپس در محلولی کاراملی از شکر، سرکه، فلفل سبز، پیاز قرمز و دانه های خردل خوابانده می شوند، تهیه می گردد. وامباتو موجو طعمی شیرین، ترش و تند دارد و بافت نرم بادمجان سرخ شده در کنار تردی پیاز و فلفل، تجربه ای دلنشین را فراهم می کند. این ترشی طعمی غنی دارد که می تواند به عنوان یک چاشنی عالی در کنار کاری های تند باشد.

صبحانه ها و میان وعده های دلپذیر سریلانکا

وعده صبحانه در سریلانکا به اندازه ناهار و شام مهم است و با گزینه های متنوع و دلچسب، روز را پرانرژی آغاز می کند.

هوپرز (Hoppers / Appa)

هوپرز، یک نوع پنکیک کاسه ای شکل است که از آرد برنج تخمیر شده، شیر نارگیل و کمی شکر تهیه می شود. این پنکیک در تابه های کوچک و گود پخته می شود، به گونه ای که لبه های آن ترد و نازک و قسمت مرکزی آن نرم و کمی ضخیم تر باقی می ماند. هوپرز را می توان به صورت ساده، یا با یک تخم مرغ که در حین پخت در مرکز آن شکسته می شود (Egg Hoppers) سرو کرد. این غذا معمولاً با سس های تند مانند لونو میریس (Lunu Miris) یا کاری دال عدس، و گاهی اوقات با چاتنی (ترشی مانگوی ادویه دار) میل می شود. هوپرز یک گزینه عالی برای صبحانه یا میان وعده است و تجربه طعم و بافت خاص آن، بسیار لذت بخش است.

کیریبات (Kiribath / Milk Rice)

کیریبات یا شیربرنج سنتی، غذایی است که اغلب در مناسبت های خاص، جشن ها و مراسم آیینی در سریلانکا پخته می شود. این شیربرنج با پختن برنج در شیر نارگیل غلیظ و کمی نمک تهیه می شود تا قوامی چسبناک و خامه ای پیدا کند. پس از پخت، کیریبات به صورت ورقه ای برش داده می شود و معمولاً با لونو میریس (سس فلفل قرمز تند) سرو می گردد که ترکیب طعم شیرین و شور و تند آن، یک هارمونی خاص را ایجاد می کند. کیریبات نمادی از شروع های تازه و خوشبختی است و حضور آن در سفره، نشانه ای از برکت و فراوانی است.

آسمی (Asmi)

آسمی، یک میان وعده شیرین و ترد است که به ویژه در جشن ها و مراسم خاص مانند سال نو سریلانکایی و عروسی ها مورد استفاده قرار می گیرد. این دسر با مخلوط کردن آرد برنج و شیر نارگیل تهیه می شود و سپس برگ دارچین فشرده شده به آن افزوده می گردد تا عطری خاص پیدا کند. خمیر حاصل، به شکل رشته های پیچیده و مارپیچ درآمده و در روغن فراوان سرخ می شود تا ترد و طلایی گردد. پس از سرخ شدن، روی آسمی را با شربت قند یا شهد نارگیل تزئین می کنند که طعمی شیرین و کاراملی به آن می بخشد. آسمی بافت تردی دارد و مزه شیرین آن با عطر دارچین ترکیب شده و تجربه ای لذت بخش را فراهم می کند.

سالادها، مخلفات و نوشیدنی های مکمل

علاوه بر غذاهای اصلی، مخلفات و نوشیدنی ها نقش مهمی در کامل کردن تجربه غذایی سریلانکا دارند.

گوتو کولا مالوم سامبولا (Gotu Kola Mallum Sambola / Pennywort Salad)

گوتو کولا مالوم سامبولا، سالادی تازه، سالم و سرشار از مواد مغذی است که با گیاه پنی ورت (Gotu Kola) تهیه می شود. این گیاه دارویی که به خواص بی شمارش معروف است، به صورت ریز خرد شده و با نارگیل رنده شده، پیاز قرمز خرد شده، فلفل چیلی تازه و کمی آب لیمو یا لیموترش مخلوط می شود. این سالاد طعمی تازه، کمی تند و مرکباتی دارد و به عنوان یک مخلفات خنک کننده و تقویت کننده سلامتی در کنار غذاهای کاری سرو می شود. این سالاد برای گیاه خواران گزینه ای عالی است و طعم خاص آن، تجربه غذایی را تکمیل می کند.

پول سامبول (Pol Sambol)

پول سامبول، یک خوراک نارگیل تند و خوش عطر است که تقریباً در کنار هر وعده غذایی در سریلانکا یافت می شود. این چاشنی از نارگیل رنده شده تازه، پیاز قرمز خرد شده، فلفل چیلی خشک یا تازه، آب لیمو و گاهی اوقات کمی ماهی خشک مالدیو (Umbalakada) تهیه می شود. تمامی مواد با هم در هاون کوبیده می شوند تا یک خمیر تند و معطر به دست آید. پول سامبول طعمی تند، ترش و کمی شور دارد که به عنوان یک مکمل عالی برای برنج و کاری عمل می کند و به غذاها طعم و تندی بیشتری می بخشد.

لونو میریس (Lunu Miris)

لونو میریس، سس سنتی فلفل قرمز و سیر است که با کوبیدن فلفل چیلی تازه، پیاز قرمز، سیر و نمک در هاون تهیه می شود. این سس بسیار تند است و معمولاً به عنوان یک چاشنی همراه با کیریبات (شیربرنج) یا انواع نان ها سرو می شود. لونو میریس طعمی بسیار قوی و تند دارد و برای علاقه مندان به طعم های آتشین، گزینه ای ایده آل است. این سس نشان دهنده علاقه مردم سریلانکا به طعم های تند و پررنگ است.

آچچارو (Achcharu)

آچچارو، یک نوع ترشی میوه ها و سبزیجات است که طعم های شیرین، ترش و تند را به هم می آمیزد. این ترشی با انواع میوه ها و سبزیجات نظیر آناناس، انبه، هویج، پیاز و فلفل سبز تهیه می شود که در سرکه، شکر و ادویه هایی مانند دانه خردل و فلفل چیلی خوابانده می شوند. آچچارو طعمی پیچیده و چندلایه دارد و به عنوان یک مکمل برای غذاهای اصلی سرو می شود تا طعم ها را متعادل کرده و به هضم غذا کمک کند. این ترشی نشان دهنده هنر آشپزی سریلانکایی در ترکیب طعم های متضاد است.

اسموتی سیب چوبی (Wood Apple Smoothie)

سیب چوبی، میوه ای بومی سریلانکا است که ظاهری خشن و پوسته ای سخت دارد، اما درون آن خمیری قهوه ای رنگ و عطری خاص نهفته است. از این میوه، اسموتی غلیظ و متفاوتی تهیه می شود که طعمی ترش و شیرین و عطری منحصر به فرد دارد. خمیر سیب چوبی با آب، شکر و گاهی اوقات کمی شیر یا نعناع مخلوط شده و به صورت اسموتی سرو می شود. این نوشیدنی خنک کننده و سرشار از مواد مغذی است و تجربه ای متفاوت از میوه های محلی سریلانکا را ارائه می دهد.

الوا (Aluwa)

الوا، دسری سنتی است که شباهت زیادی به حلوای ایرانی دارد و معمولاً در جشن ها و مناسبت های خاص تهیه می شود. این دسر با آرد برنج تفت داده شده، شربت شکر (یا شیره نارگیل)، هل، میخک و بادام هندی آسیاب شده تهیه می شود. مخلوط حاصل روی سینی پهن شده و پس از سرد شدن، به شکل لوزی یا مربع برش داده می شود. الوا بافتی نرم و کمی جویدنی و طعمی شیرین و عطری از ادویه ها دارد. این دسر می تواند یک سوغاتی شیرین و خوشمزه از سریلانکا باشد و نمادی از شیرینی و برکت است.

نکات کاربردی برای تجربه بهترین غذاها در سریلانکا

برای اینکه تجربه غذایی خود در سریلانکا را به اوج برسانید، رعایت چند نکته می تواند بسیار مفید باشد.

کجا غذا بخوریم؟

در سریلانکا، گزینه های متنوعی برای صرف غذا وجود دارد. رستوران های محلی و غذای خیابانی، بهترین مکان ها برای تجربه طعم های اصیل و محلی هستند. اغذیه فروشی های کوچک، بازارها و دکه های کنار جاده ای، معمولاً غذاهای تازه، خوشمزه و مقرون به صرفه ارائه می دهند. در این مکان ها می توانید شاهد فرآیند پخت غذا باشید و با مردم محلی تعامل کنید. رستوران های توریستی نیز گزینه هایی را با محیطی راحت تر و منویی متنوع تر ارائه می دهند، اما ممکن است طعم ها کمی با نسخه محلی متفاوت باشند.

سطح تندی

بسیاری از غذاهای سریلانکا به طور طبیعی تند هستند. اگر به طعم های تند عادت ندارید، می توانید هنگام سفارش، از واژه less spicy (کم تندی) استفاده کنید. در اکثر رستوران ها و دکه های غذایی، این امکان برای مشتریان فراهم است که سطح تندی غذای خود را تنظیم کنند. نترسید که ریسک کنید و طعم های تند را امتحان کنید، چرا که این تندی بخشی جدایی ناپذیر از تجربه غذایی سریلانکا است.

بهداشت و سلامت

هنگام انتخاب مکان های غذایی، به ویژه در مورد غذای خیابانی، به رعایت نکات بهداشتی توجه کنید. به دنبال مکان هایی باشید که شلوغ هستند (نشان دهنده تازگی غذا و محبوبیت) و به نظر تمیز می رسند. مصرف آب معدنی بسته بندی شده و شستشوی دست ها قبل از غذا، از اصول مهم برای حفظ سلامت در سفر است. میوه ها و سبزیجات تازه را نیز قبل از مصرف به خوبی بشویید یا از مکان های معتبر خریداری کنید.

گزینه های گیاهی و وگان

سریلانکا بهشت گیاه خواران است. به دلیل وفور سبزیجات، میوه ها و حبوبات، پیدا کردن غذاهای مناسب برای رژیم های گیاهی و وگان بسیار آسان است. بسیاری از کاری ها به طور طبیعی گیاهی هستند و می توانید به راحتی گزینه های متنوعی از غذاهای بدون گوشت را پیدا کنید. در صورت نیاز، می توانید از فروشنده بپرسید که آیا غذای مورد نظر meat-free (بدون گوشت) یا dairy-free (بدون لبنیات) است.

نوشیدنی های محلی

در کنار غذاها، نوشیدنی های محلی را نیز امتحان کنید. چای سریلانکایی، که به چای سیلان مشهور است، در سراسر جهان محبوبیت دارد و نوشیدن آن در مزارع چای، تجربه ای بی نظیر است. آب میوه های تازه مانند آب انبه، آناناس، پاپایا و البته اسموتی سیب چوبی، گزینه های خنک کننده و ویتامین داری هستند که در هر گوشه از شهرها یافت می شوند. آب نارگیل تازه (King Coconut) نیز نوشیدنی رایج و بسیار مفیدی است که به سادگی در دسترس است و به هیدراته ماندن در هوای گرم کمک می کند.

غذا/نوشیدنی	مواد اولیه کلیدی	ویژگی طعمی	مناسب برای
پاریپو (Dhal Curry)	عدس قرمز، شیر نارگیل، ادویه ها	خامه ای، ملایم، کمی تند	گیاه خواران، همراه برنج
کوتو (Kottu)	نان روتی، سبزیجات، گوشت/تخم مرغ (اختیاری)	تند، شور، متنوع	علاقه مندان به غذای خیابانی
هوپرز (Hoppers)	آرد برنج، شیر نارگیل، تخم مرغ (اختیاری)	ترد، نرم، کمی شیرین	صبحانه، میان وعده
پول سامبول (Pol Sambol)	نارگیل رنده شده، فلفل چیلی، پیاز قرمز، لیمو	تند، ترش، تازه	مخلفات، چاشنی
اسموتی سیب چوبی	سیب چوبی، آب/شکر	ترش، شیرین، عطری	نوشیدنی خنک کننده

نتیجه گیری: مزه های سریلانکا، خاطراتی فراموش نشدنی

آشپزی سریلانکا، مانند خود این جزیره، سرشار از تنوع و جذابیت است. از کاری های تند و پر ادویه گرفته تا دسرهای شیرین و میوه های عجیب و غریب، هر گوشه ای از این سرزمین تجربه ای جدید و به یادماندنی را برای حواس چشایی شما رقم خواهد زد. سریلانکا تنها یک مقصد برای دیدن مناظر و تاریخ نیست، بلکه مقصدی است برای چشیدن و لمس کردن فرهنگ از طریق طعم های بی نظیر آن. سفر به سریلانکا، دعوت به یک جشن بزرگ از طعم ها و عطرهای منحصر به فرد است. با رزرو تور سریلانکا، خود را به این ضیافت بزرگ دعوت کنید و لحظاتی سرشار از خاطرات فراموش نشدنی را تجربه نمایید؛ لحظاتی که طعم آن ها تا مدت ها پس از بازگشت به خانه، در خاطرتان باقی خواهد ماند.