معرفی عجیب ترین ساختمان های جهان

معماری هنری است که مرزهای تخیل را در می نوردد و سازه هایی خلق می کند که نه تنها کاربری دارند بلکه داستانی روایت می کنند و چشم ها را به خود خیره می سازند. در میان انبوه ساختمان های متعارف بناهایی وجود دارند که با فرم ها مصالح و ایده های نامتعارف خود از چارچوب های سنتی خارج شده و عنوان «عجیب ترین ساختمان های جهان» را به خود اختصاص داده اند. این شاهکارهای معماری نتیجه جسارت طراحانی هستند که خواسته اند متفاوت باشند و با خلاقیت بی حد و مرز خود تعاریف معمول از زیبایی و کارایی را به چالش کشیده اند. از سازه هایی که به نظر می رسد قوانین فیزیک را زیر پا گذاشته اند تا بناهایی که از اشکال طبیعی یا اشیاء روزمره الهام گرفته اند هر یک از این ساختمان های خاص نقطه عطفی در تاریخ معماری مدرن به شمار می روند. کاوش در دنیای این سازه های شگفت انگیز نه تنها لذت بخش است بلکه درکی عمیق تر از پتانسیل بی کران خلاقیت انسانی در زمینه ساخت وساز ارائه می دهد و به پرسش های بسیاری در ذهن علاقه مندان به هنر و مهندسی پاسخ می دهد.

ساختمان های خارق العاده ای در سراسر کره زمین وجود دارند که با طراحی های نوآورانه و غیرمعمول خود توجه همگان را به خود جلب کرده اند. این سازه ها که اغلب نتیجه دیدگاه های منحصربه فرد معماران پیشرو هستند تعریف سنتی از ساختمان را دگرگون کرده اند. آن ها نه تنها فضایی برای زندگی کار یا عبادت فراهم می کنند بلکه به نمادهایی از خلاقیت و پیشرفت در شهرها و کشورهای خود تبدیل شده اند. بررسی این بناهای شگفت انگیز پنجره ای رو به آینده معماری می گشاید و نشان می دهد که چگونه می توان با استفاده از فناوری های نوین و نگاهی متفاوت سازه هایی خلق کرد که فراتر از انتظار باشند و الهام بخش نسل های بعدی معماران و مهندسان شوند.

دایره گوانگجو واقع در ساحل رودخانه مروارید در چین یکی از این نمونه های برجسته است. این ساختمان ۳۳ طبقه و ۱۳۸ متری با الهام از شکل یک سکه باستانی چینی طراحی شده است که نمادی از ثروت و خوش شانسی است. این سازه حلقوی شکل دفتر مرکزی یک شرکت بزرگ تجاری است که در زمینه مبادلات بین المللی مواد خام پلاستیکی فعالیت می کند. طراحی آن توسط معمار ایتالیایی ژوزف پاسکال انجام شده و در سال ۲۰۱۴ توسط سی.ان.ان در فهرست ده ساختمان جذاب دنیا قرار گرفت. شکل دایره ای آن نه تنها از نظر بصری خیره کننده است بلکه چالش های مهندسی خاصی را برای ساخت آن ایجاد کرده است. این ساختمان نمونه ای عالی از ترکیب نمادگرایی فرهنگی با معماری مدرن و عملکردی است که هویت خاصی به خط افق شهر گوانگجو بخشیده است.

معبد نیلوفر آبی در دهلی نو هند یکی دیگر از سازه هایی است که با زیبایی و فرم منحصربه فرد خود شناخته می شود. این معبد که یکی از هشت مشرق الاذکار بهایی در جهان است در سال ۱۹۸۶ تکمیل شد و توسط معمار ایرانی-آمریکایی فریبرز صهبا طراحی شده است. ساختمان از ۲۸ گلبرگ بتنی سفیدپوشیده شده با سنگ مرمر تشکیل شده که به نظر می رسد یک گل نیلوفر آبی در حال شکوفایی است. گل نیلوفر آبی در فرهنگ هند نمادی از پاکی عبادت و الهام است. معماری این معبد جوایز متعددی را به خود اختصاص داده و به دلیل طراحی باز و بدون ستون داخلی که فضایی آرام و روشن برای عبادت فراهم می کند مورد تحسین قرار گرفته است. این بنا مثال برجسته ای از چگونگی استفاده از فرم های طبیعی برای خلق فضاهای روحانی و فراگیر است.

ساختمان سلفریجز در بیرمنگام انگلستان نمونه ای دیگر از معماری ساختارشکنانه است. این ساختمان که بخشی از مرکز خرید بولرینگ است در سال ۲۰۰۳ تکمیل شد و توسط شرکت معماری فیوچر سیستمز طراحی گردید. نمای بیرونی آن با بیش از ۱۵۰۰۰ دیسک آلومینیومی براق پوشیده شده که به آن ظاهری موج دار و ارگانیک می بخشد و تداعی کننده فرم بدن انسان یا پارچه ای روان است. این طراحی که به اصطلاح Blob Architecture (معماری توده ای یا حبابی) نامیده می شود ساختمان را به یک اثر هنری شهری تبدیل کرده است. ساختمان سلفریجز نه تنها یک فروشگاه بزرگ است بلکه به نمادی از بازسازی و مدرنیزاسیون شهر بیرمنگام پس از جنگ جهانی دوم تبدیل شده و نقش مهمی در احیای مرکز شهر ایفا کرده است.

مرکز طراحی شارپ بخشی از دانشگاه هنر و طراحی انتاریو (OCAD) در تورنتو کانادا نمونه ای از معماری است که قوانین جاذبه را به چالش می کشد. این ساختمان که در سال ۲۰۰۴ تکمیل شد توسط شرکت های معماری Robbie/Young + Wright و Alsop Architects با همکاری ویل آلسوپ طراحی شده است. بخش اصلی ساختمان یک بلوک مستطیلی سیاه و سفید است که در ارتفاع ۲۶ متری بالای ساختمان قدیمی دانشگاه معلق شده و توسط ۱۲ ستون فولادی چندرنگ که شبیه به مدادهای غول پیکر هستند نگه داشته می شود. این طراحی جسورانه فضایی خلاقانه و الهام بخش برای دانشجویان هنر فراهم می کند و با ایجاد تضاد شدید بین سازه جدید و ساختمان قدیمی توجه بازدیدکنندگان را به خود جلب می کند. این سازه نمادی از نوآوری و تفکر خارج از چارچوب در زمینه آموزش هنر و طراحی است.

ساختمان سبد لانگبرگر در اوهایو آمریکا یکی از مثال های بارز معماری تقلیدی یا میمتیک است. این ساختمان که دفتر مرکزی شرکت سبدسازی لانگبرگر بود دقیقاً به شکل یک سبد خرید بزرگ طراحی شده است. این سازه هفت طبقه ۱۶۰ برابر اندازه سبد متوسط تولیدی شرکت است و حتی دارای دو دستگیره غول پیکر در بالای آن است که هر کدام ۷۵ تن وزن دارند و در زمستان گرم می شوند تا از یخ زدگی جلوگیری شود. این ساختمان که در سال ۱۹۹۷ ساخته شد به سرعت به یک جاذبه گردشگری تبدیل شد علی رغم اینکه کاربری اصلی آن اداری بود. طراحی آن نمونه ای خلاقانه و کمی طنزآلود از هویت شرکتی است که معماری را به ابزاری برای بازاریابی و تبلیغات تبدیل کرده است.

ساختمان اداری تخم مرغی شکل سایبرتکچر در بمبئی هند نمونه ای از معماری پایدار و هوشمند است که از فرم های طبیعی الهام گرفته است. این ساختمان که توسط شرکت جیمز لاو سایبرتکچر طراحی شده به شکل یک تخم مرغ غول پیکر است و از فناوری های پیشرفته ای برای بهینه سازی مصرف انرژی و منابع استفاده می کند. نمای بیرونی آن با پنل های خورشیدی پوشیده شده و سیستم های مدیریت هوشمند ساختمان نورپردازی دما و کیفیت هوا را تنظیم می کنند. شکل تخم مرغی آن نه تنها از نظر زیبایی شناختی جذاب است بلکه به دلیل کاهش سطح در معرض نور خورشید به بهره وری انرژی نیز کمک می کند. این ساختمان نمادی از آینده معماری است که در آن فرم عملکرد و پایداری با هم ترکیب می شوند.

کاخ حبابی (Palais Bulles) در نزدیکی کن فرانسه یک شاهکار معماری ارگانیک و یکی از خانه های مسکونی عجیب دنیاست. این خانه که توسط معمار مجارستانی آنتی لوواگ در دهه ۱۹۷۰ برای یک صنعتگر فرانسوی طراحی و ساخته شد و بعدها توسط طراح مد مشهور پیر کاردین خریداری شد از مجموعه ای از فضاهای کروی یا حبابی شکل تشکیل شده است. این فرم های گرد و بدون زاویه تداعی کننده غارها یا خانه های اولیه هستند و با محیط طبیعی اطراف خود ترکیب می شوند. این خانه ۱۲۰۰ متر مربعی شامل ۱۰ سوئیت خواب چندین استخر و یک آمفی تئاتر روباز است. طراحی داخلی نیز فاقد هرگونه خط مستقیم است و مبلمان نیز به صورت سفارشی برای مطابقت با فرم های منحنی ساخته شده اند. این ساختمان نمونه ای رادیکال از معماری است که از خطوط و زوایای سنتی فاصله گرفته و به سمت فرم های نرم و طبیعی گرایش دارد.

کازا باتیو (Casa Batlló) در بارسلونا اسپانیا یکی از مشهورترین آثار آنتونی گائودی معمار نامدار کاتالان و یکی از عجیب ترین ساختمان های مسکونی جهان است. این ساختمان که در سال ۱۹۰۴ توسط گائودی بازسازی شد بخشی از بلوکی است که به «بلوک اختلاف» معروف است زیرا شامل ساختمان هایی با سبک های معماری بسیار متفاوت است. نمای کازا باتیو مانند موجودی زنده به نظر می رسد؛ بالکن ها شبیه ماسک یا استخوان هستند سقف شبیه فلس های اژدها است و دودکش ها به شکل قارچ طراحی شده اند. گائودی در طراحی این ساختمان از فرم های طبیعی رنگ های روشن و موزاییک های شکسته (تکنیک ترنکادیس) استفاده کرده است. فضای داخلی نیز با استفاده از خطوط منحنی و جزئیات ارگانیک تجربه ای سورئال و فراموش نشدنی را برای بازدیدکنندگان خلق می کند. این بنا نه تنها یک ساختمان بلکه یک اثر هنری تمام عیار است که مرز بین معماری و مجسمه سازی را محو می کند.

قاب دبی (Dubai Frame) در امارات متحده عربی یک سازه نمادین و یکی از جدیدترین عجایب معماری جهان است. این سازه به شکل یک قاب عکس غول پیکر طراحی شده و دو بخش از دبی را به هم متصل می کند: بخش قدیمی شهر (دیره) را در یک سمت و افق مدرن و آسمان خراش ها را در سمت دیگر به نمایش می گذارد. این قاب ۱۵۰ متر ارتفاع و ۹۳ متر عرض دارد و توسط فرناندو دونیس طراحی شده است. بازدیدکنندگان می توانند با آسانسور به بالای قاب صعود کرده و از یک پل شیشه ای با کف شفاف عبور کنند که تجربه ای هیجان انگیز و چشم اندازی پانورامیک از شهر ارائه می دهد. قاب دبی نه تنها یک جاذبه گردشگری است بلکه نمادی از پیوند گذشته و آینده این شهر پویاست و با طراحی ساده اما قدرتمند خود به سرعت به یکی از شناخته شده ترین بناهای دبی تبدیل شده است.

ساختمان اتمیوم (Atomium) در بروکسل بلژیک یکی از نمادین ترین و عجیب ترین سازه های اروپا است. این بنا که برای نمایشگاه جهانی بروکسل در سال ۱۹۵۸ ساخته شد نمایانگر یک سلول واحد از کریستال آهن است که ۱۶۵ میلیارد بار بزرگنمایی شده است. اتمیوم از ۹ کره فولادی تشکیل شده که توسط لوله های فولادی به هم متصل شده اند. این کره ها و لوله ها شامل نمایشگاه ها رستوران و فضاهای دیدنی هستند که از طریق پله برقی و آسانسور قابل دسترسی هستند. اتمیوم که در ابتدا قرار بود پس از نمایشگاه برچیده شود به دلیل محبوبیت فراوان حفظ شد و اکنون یکی از اصلی ترین جاذبه های گردشگری بروکسل است. طراحی منحصربه فرد آن که تداعی کننده عصر اتم و پیشرفت علمی است آن را به نمادی از مدرنیته و خوش بینی پس از جنگ جهانی دوم تبدیل کرده است.

خانه های مکعبی (Cube Houses) در روتردام هلند مجموعه ای از خانه های مسکونی هستند که با طراحی رادیکال خود نگاه ها را به خود خیره می کنند. این خانه ها که در دهه ۱۹۷۰ توسط معمار هلندی پیت بلوم طراحی شدند از مکعب هایی تشکیل شده اند که بر روی ستون های شش ضلعی کج قرار گرفته اند. هر مکعب با زاویه ۴۵ درجه چرخانده شده و بر روی یک پایه بتنی قرار گرفته است. این طراحی فضایی عجیب و غیرمتعارف در داخل خانه ها ایجاد می کند و نمای بیرونی آن ها شبیه به یک جنگل انتزاعی از درختان مکعبی به نظر می رسد. هدف بلوم از این طراحی ایجاد یک «روستای شهری» بود که در آن هر خانه نمایانگر یک «درخت» و کل مجموعه یک «جنگل» باشد. این خانه ها نمونه ای از معماری تجربی هستند که چالش هایی را برای زندگی روزمره ایجاد می کنند اما تجربه ای منحصربه فرد از فضا ارائه می دهند.

خانه رقصان (Dancing House) در پراگ جمهوری چک یکی دیگر از ساختمان هایی است که از فرم های ارگانیک و پویا الهام گرفته است. این ساختمان که در دهه ۱۹۹۰ توسط معماران ولادو میلونیک و فرانک گری (معمار مشهور موزه گوگنهایم بیلبائو) طراحی شد از دو بخش اصلی تشکیل شده که به نظر می رسد در حال رقصیدن هستند. یکی از بخش ها شبیه به زنی با کمر باریک و دامن چین دار و بخش دیگر شبیه به مردی با کلاه است که این طراحی به نام «جینجر و فرد» (اشاره به زوج رقصنده مشهور جینجر راجرز و فرد استیر) نیز شناخته می شود. این ساختمان که در کنار رودخانه ولتاوا قرار دارد در تضاد با معماری سنتی اطراف خود قرار می گیرد و به نمادی از پراگ مدرن تبدیل شده است. طراحی آن که از خطوط منحنی و فرم های نامتقارن استفاده می کند نشان دهنده آزادی خلاقانه پس از پایان رژیم کمونیستی در چک اسلواکی است.

خانه کج ومعوج (Crooked House) در سوپوت لهستان یکی از ساختمان هایی است که به نظر می رسد از یک کتاب داستان فانتزی بیرون آمده است. این ساختمان که در سال ۲۰۰۴ ساخته شد بخشی از یک مرکز خرید است و توسط معماران شوتینسکی و زالفسکی با الهام از نقاشی های تصویرگران کتاب های کودک یان مارسین شانسر و پر دالبرگ طراحی شده است. نمای ساختمان فاقد هرگونه خط مستقیم است و دیوارها پنجره ها و سقف ها به صورت منحنی و موج دار ساخته شده اند که این تصور را ایجاد می کند که ساختمان در حال ذوب شدن یا کج شدن در اثر یک نیروی نامرئی است. این طراحی سورئال و بازیگوش خانه کج ومعوج را به یکی از محبوب ترین جاذبه های گردشگری سوپوت تبدیل کرده و نمونه ای از چگونگی استفاده از معماری برای خلق فضاهای سرگرم کننده و عجیب است.

خانه سنگی (Casa do Penedo) در فافه پرتغال یکی از عجیب ترین خانه های مسکونی در جهان است که به معنای واقعی کلمه در میان صخره ها ساخته شده است. این خانه که در دهه ۱۹۷۰ ساخته شد از چهار صخره بزرگ طبیعی به عنوان دیوار و سقف استفاده می کند و به نظر می رسد بخشی از چشم انداز طبیعی منطقه است. طراحی آن به گونه ای است که با محیط اطراف خود ترکیب شود و کمترین تأثیر را بر طبیعت داشته باشد. داخل خانه نیز با فرم های نامنظم صخره ها سازگار شده است. این خانه که فاقد امکانات مدرن مانند برق است در ابتدا به عنوان یک خانه تعطیلات مورد استفاده قرار می گرفت اما به دلیل طراحی منحصربه فرد خود به سرعت مورد توجه قرار گرفت و اکنون یک جاذبه گردشگری محبوب است. خانه سنگی نمونه ای از معماری است که با احترام به طبیعت و استفاده از مصالح موجود در محیط سازه ای متفاوت و پایدار خلق کرده است.

کلیسای هالگریمور (Hallgrímskirkja) در ریکیاویک ایسلند یکی از برجسته ترین نقاط دیدنی این شهر و یکی از عجیب ترین کلیساهای جهان است. طراحی این کلیسا که توسط معمار ایسلندی گودجون ساموئلسون در سال ۱۹۳۷ آغاز شد اما ساخت آن تا سال ۱۹۸۶ طول کشید از ستون های بازالتی شش ضلعی که در منظره طبیعی ایسلند یافت می شوند الهام گرفته شده است. برج اصلی کلیسا شبیه به یک آبشار منجمد از این ستون های بازالتی است. طراحی داخلی کلیسا ساده اما باشکوه است و شامل یک ارگ بزرگ است. این کلیسا نه تنها یک مکان مذهبی است بلکه یک برج دیدبانی نیز دارد که بازدیدکنندگان می توانند از بالای آن چشم اندازی پانورامیک از شهر ریکیاویک و کوه های اطراف را مشاهده کنند. طراحی منحصربه فرد آن که ریشه در زمین شناسی و طبیعت ایسلند دارد آن را به نمادی از هویت ملی و خلاقیت معماری در این کشور تبدیل کرده است.

عجیب ترین ساختمان های جهان کدامند؟

لیست عجیب ترین ساختمان های جهان بسیار طولانی است و شامل سازه هایی با طراحی های غیرمعمول مانند دایره گوانگجو معبد نیلوفر آبی ساختمان سبد لانگبرگر کاخ حبابی کازا باتیو قاب دبی اتمیوم خانه های مکعبی خانه رقصان و بسیاری دیگر در سراسر دنیا می شود که هر کدام به دلیلی خاص و منحصربه فرد هستند.

چه چیزی باعث می شود یک ساختمان عجیب باشد؟

عجیب بودن یک ساختمان معمولاً به دلیل طراحی غیرمتعارف استفاده از فرم ها یا مصالح نامعمول الهام گرفتن از اشیاء یا اشکال طبیعی به روشی غیرمنتظره یا به چالش کشیدن قوانین سنتی معماری و مهندسی است که آن را از ساختمان های معمولی متمایز می کند.

ساختمان های عجیب در کدام کشورها قرار دارند؟

ساختمان های عجیب و منحصربه فرد در کشورهای مختلفی در سراسر جهان یافت می شوند از جمله چین هند انگلستان کانادا آمریکا فرانسه اسپانیا امارات بلژیک هلند جمهوری چک لهستان پرتغال و ایسلند که نشان دهنده تنوع فرهنگی و خلاقیت معماری در سطح بین المللی است.